뜻

1. 울부짖기, 포효, 으르렁거림, 부르짖음

1. bellowing, roaring

예문

• ἦν μὲν γάρ αὐτοῖς ἀχαράκωτον τὸ στρατόπεδον καὶ ἀτείχιστον, ἀπελείποντο δὲ τῶν βαρβάρων ἔτι πολλαὶ μυριάδες ἀήττητοι, καὶ συμμεμιγμένων τούτοις ὅσοι διαπεφεύγεσαν τῶν Ἀμβρώνων, ὀδυρμὸς ἦν διὰ νυκτός, οὐ κλαυθμοῖς οὐδὲ στεναγμοῖς ἀνθρώπων ἐοικώς, ἀλλὰ θηρομιγής τις ὠρυγὴ καὶ βρύχημα μεμιγμένον ἀπειλαῖς καὶ θρήνοις ἀναπεμπόμενον ἐκ πλήθους τοσούτου τά τε πέριξ ὄρη καὶ τὰ κοῖλα τοῦ ποταμοῦ περιεφώνει. (Plutarch, Caius Marius, chapter 20 2:1)

  (플루타르코스, Caius Marius, chapter 20 2:1)

• πεσόντος δὲ μετὰ στεναγμοῦ καὶ βρυχήματος εὐθὺς ἀφῆκεν ὁ θυμὸς αὐτόν, καὶ γενόμενος παρ ἑαυτῷ καὶ τοὺς φίλους ἰδὼν ἀφώνους ἑστῶτας ἑλκύσασθαι μὲν ἐκ τοῦ νεκροῦ τὴν αἰχμήν ἔφθασε, παῖσαι δ ἑαυτὸν ὁρμήσας παρά τὸν τράχηλον ἐπεσχέθη, τῶν σωματοφυλάκων τὰς χεῖρας αὐτοῦ λαβόντων καὶ τὸ σῶμα βίᾳ παρενεγκόντων εἰς τὸν θάλαμον. (Plutarch, Alexander, chapter 51 6:1)

  (플루타르코스, Alexander, chapter 51 6:1)

• ὅπου δ ἂν ἀπαγορεύσωσιν, οἱ μὲν κάθηνται περιμένοντες οἱ δὲ θηρεύουσι κἂν λάβωσιν ὁτιοῦν, ἀνακαλοῦνται, μόσχου μυκήματι τὸ βρύχημα ποιοῦντες ὅμοιον: (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 17 6:1)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 17 6:1)

• μηκέτι ταυροβόροιο βαρὺ βρύχημα λέοντος πτήσσετε, ληινόμοι γειαρόται Νεμέης: (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 941)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 941)

• βοὴ δὲ οὐδεμία ἐκ τοσῆσδε φάλαγγος τοιάδε δρώσης οὐδ οἰμωγαὶ τῶν ἀναιρουμένων ἢ πλησσομένων, ἀλλὰ βρυχήματα μόνα καὶ στόνοι πιπτόντων, ἔνθα συνετάχθησαν, εὐσχημόνως. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 11 8:8)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 8:8)

유사 형태

• βρύχημα (3)
• βρυχηδὸν (2)
• βρυχήμασι (2)
• βρυχήσατ (1)
• βρυχήματα (1)
• βρυχηθεὶς (1)
• βρυχὴ (1)
• βρυχητὰν (1)
• βρυχήματος? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.