Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βρύκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βρύκω βρύξω ἔβρυξα

Structure: βρύκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. devour, gobble
  2. bite, chew
  3. gnash, grind one's teeth

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βρύκω βρύκεις βρύκει
Dual βρύκετον βρύκετον
Plural βρύκομεν βρύκετε βρύκουσιν*
SubjunctiveSingular βρύκω βρύκῃς βρύκῃ
Dual βρύκητον βρύκητον
Plural βρύκωμεν βρύκητε βρύκωσιν*
OptativeSingular βρύκοιμι βρύκοις βρύκοι
Dual βρύκοιτον βρυκοίτην
Plural βρύκοιμεν βρύκοιτε βρύκοιεν
ImperativeSingular βρύκε βρυκέτω
Dual βρύκετον βρυκέτων
Plural βρύκετε βρυκόντων, βρυκέτωσαν
Infinitive βρύκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βρυκων βρυκοντος βρυκουσα βρυκουσης βρυκον βρυκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βρύκομαι βρύκει, βρύκῃ βρύκεται
Dual βρύκεσθον βρύκεσθον
Plural βρυκόμεθα βρύκεσθε βρύκονται
SubjunctiveSingular βρύκωμαι βρύκῃ βρύκηται
Dual βρύκησθον βρύκησθον
Plural βρυκώμεθα βρύκησθε βρύκωνται
OptativeSingular βρυκοίμην βρύκοιο βρύκοιτο
Dual βρύκοισθον βρυκοίσθην
Plural βρυκοίμεθα βρύκοισθε βρύκοιντο
ImperativeSingular βρύκου βρυκέσθω
Dual βρύκεσθον βρυκέσθων
Plural βρύκεσθε βρυκέσθων, βρυκέσθωσαν
Infinitive βρύκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βρυκομενος βρυκομενου βρυκομενη βρυκομενης βρυκομενον βρυκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βρύξω βρύξεις βρύξει
Dual βρύξετον βρύξετον
Plural βρύξομεν βρύξετε βρύξουσιν*
OptativeSingular βρύξοιμι βρύξοις βρύξοι
Dual βρύξοιτον βρυξοίτην
Plural βρύξοιμεν βρύξοιτε βρύξοιεν
Infinitive βρύξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βρυξων βρυξοντος βρυξουσα βρυξουσης βρυξον βρυξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βρύξομαι βρύξει, βρύξῃ βρύξεται
Dual βρύξεσθον βρύξεσθον
Plural βρυξόμεθα βρύξεσθε βρύξονται
OptativeSingular βρυξοίμην βρύξοιο βρύξοιτο
Dual βρύξοισθον βρυξοίσθην
Plural βρυξοίμεθα βρύξοισθε βρύξοιντο
Infinitive βρύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βρυξομενος βρυξομενου βρυξομενη βρυξομενης βρυξομενον βρυξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓βρυκον έ̓βρυκες έ̓βρυκεν*
Dual ἐβρύκετον ἐβρυκέτην
Plural ἐβρύκομεν ἐβρύκετε έ̓βρυκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβρυκόμην ἐβρύκου ἐβρύκετο
Dual ἐβρύκεσθον ἐβρυκέσθην
Plural ἐβρυκόμεθα ἐβρύκεσθε ἐβρύκοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓βρυξα έ̓βρυξας έ̓βρυξεν*
Dual ἐβρύξατον ἐβρυξάτην
Plural ἐβρύξαμεν ἐβρύξατε έ̓βρυξαν
SubjunctiveSingular βρύξω βρύξῃς βρύξῃ
Dual βρύξητον βρύξητον
Plural βρύξωμεν βρύξητε βρύξωσιν*
OptativeSingular βρύξαιμι βρύξαις βρύξαι
Dual βρύξαιτον βρυξαίτην
Plural βρύξαιμεν βρύξαιτε βρύξαιεν
ImperativeSingular βρύξον βρυξάτω
Dual βρύξατον βρυξάτων
Plural βρύξατε βρυξάντων
Infinitive βρύξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βρυξᾱς βρυξαντος βρυξᾱσα βρυξᾱσης βρυξαν βρυξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβρυξάμην ἐβρύξω ἐβρύξατο
Dual ἐβρύξασθον ἐβρυξάσθην
Plural ἐβρυξάμεθα ἐβρύξασθε ἐβρύξαντο
SubjunctiveSingular βρύξωμαι βρύξῃ βρύξηται
Dual βρύξησθον βρύξησθον
Plural βρυξώμεθα βρύξησθε βρύξωνται
OptativeSingular βρυξαίμην βρύξαιο βρύξαιτο
Dual βρύξαισθον βρυξαίσθην
Plural βρυξαίμεθα βρύξαισθε βρύξαιντο
ImperativeSingular βρύξαι βρυξάσθω
Dual βρύξασθον βρυξάσθων
Plural βρύξασθε βρυξάσθων
Infinitive βρύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βρυξαμενος βρυξαμενου βρυξαμενη βρυξαμενης βρυξαμενον βρυξαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βρύκει γὰρ ἅπαν τὸ παρόν, τρίγλησ δὲ κᾂν μάχοιτο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 33 3:1)
  • Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ ἐν ἕκτῳ καὶ εἰκοστῷ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου Λάκωνὰ φησί τινα κληθέντα ἐπὶ θοῖναν παρατεθέντων ἐπὶ τὴν τράπεζαν θαλαττίων ἐχίνων ἐπιλαβέσθαι ἑνόσ, οὐκ εἰδότα τὴν χρῆσιν τοῦ ἐδέσματοσ, ἀλλ’ οὐδὲ προσέχοντα τοῖσ συνδειπνοῦσι πῶσ ἀναλίσκουσιν ἐνθέντα δὲ εἰσ τὸ στόμα σὺν τῷ κελύφει βρύκειν τοῖσ ὀδοῦσι τὸν ἐχῖνον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 6:4)
  • τοιοῦτοσ ὁ τρόποσ, μειράκιον ἐρῶν πάλιν τὰ πατρῷα βρύκει καὶ σπαθᾷ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 39 2:2)
  • ἡ δ’ αὖ μιαρὰ βρύκει. (Sophocles, Trachiniae, episode, anapests16)
  • βρύκομαι, τέκνον· (Sophocles, Philoctetes, episode20)

Synonyms

  1. devour

  2. bite

  3. gnash

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION