Sense

1. to make firm, confirm, establish, secure, warrant, make good, things warranted by fact
2. to secure, the possession of, to establish for oneself, to confirm, secure
3. to secure one's ground, to asseverate, maintain, make good
4. to guarantee

Examples

• προϊὼν δὲ τῷ λόγῳ, "δύο," ἔφη, "βασιλέοιν, τοῦ μὲν ὄντοσ ἐν τῇ χώρᾳ τοῦ δ’ ἐπιόντοσ, ἀναγκαῖον ἡμῖν τὸ σφέτερον εὖ διατίθεσθαι καὶ τοῦ γενησομένου καλῶσ τεκμαίρεσθαι, ὡσ ἐν τῷδε τῆσ ἡμετέρασ σωτηρίασ βεβαιουμένησ, ἢν καλῶσ προϊδώμεθα πότεροσ αὐτῶν ἐπικρατήσει. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 5:3)

Similar forms

• βεβαίως (244)
• βέβαιον (201)
• βέβαιος (55)
• βέβαια (44)
• βεβαίαν (41)
• βεβαιοῦν (37)
• βεβαίους (33)
• βεβαιῶσαι (32)
• βεβαίου (22)
• βέβαιοι (22)
• βεβαίῳ (21)
• βεβαιοῖ (21)
• βεβαιότητα (16)
• βεβαία (12)
• βεβαιότατα (12)
• βεβαίωσιν (11)
• βεβαιοτάτη (11)
• βέβαιόν (10)
• βεβαιῶν (10)
• βεβαίων (10)
• βεβαιότερα (9)
• βεβαιωτὴν (8)
• βεβαίας (8)
• βεβαίοις (7)
• βεβαιώσειν (6)
• βεβαιοῦτε (6)
• βεβαιοῦται (6)
• βεβαιοτέρα (5)
• βεβαιώσας (5)
• βεβαιοῦντα (5)
• βεβαιώσει (5)
• βεβαιώσεις (5)
• βεβαιωτὰς (4)
• βεβαιοτέρῳ (4)
• βεβαίᾳ (3)
• βεβαιότητι (3)
• βεβαιωτής (3)
• βεβαιοῦσαν (3)
• βεβαιοῖς (2)
• βεβαιώσεως (2)
• βεβαιωτὴς (2)
• βεβαιοῦμεν (2)
• βεβαιοῦσι (2)
• βεβαιωθῇ (2)
• βεβαιώσετε (2)
• βεβαιῶ (2)
• βεβαιώσῃ (2)
• βεβαιωταὶ (2)
• βεβαιοῦσαί (1)
• βεβαιῶμεν (1)
• βεβαιωτέον (1)
• βέβαιός (1)
• βεβαιοῦντι (1)
• βεβαιῶτ (1)
• βεβαιοτέρᾳ (1)
• βεβαίωσόν (1)
• βεβαιοῦσα (1)
• βεβαιώματα (1)
• βεβαίωσαι (1)
• βεβαιώσητε (1)
• βεβαιότης (1)
• βεβαιώσω (1)
• βεβαιου (1)
• βεβαίωσις (1)
• βεβαιωτῇ (1)
• βέβαι (1)
• βέβαιότητα (1)
• βεβαίαν] (1)
• βέβαιον̓ (1)
• βεβαιωθέν (1)
• βεβαίωσον (1)
• βεβαιωτήν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.