Ancient Greek-English Dictionary Language

αὐτάρκης

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: αὐτάρκης αὐτάρκες

Structure: αὐταρκη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: a)rke/w

Sense

  1. sufficient in oneself, having enough, independent, acting of itself, that supplies itself, independent of imports, strong enough, able of oneself to do, a sufficient, vigorous

Examples

  • Ζωὴ αὐτάρκουσ ἐργάτου γλυκανθήσεται, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ὁ εὑρίσκων θησαυρόν. (Septuagint, Liber Sirach 40:18)
  • "τοῦ δὲ μετρίου καὶ ἱκανοῦ καὶ μηδαμῆ περιττοῦ πανταχῆ δ’ αὐτάρκουσ, μάλιστα τοῖσ θεοῖσ πρέποντοσ ἔργου , εἰ ταύτην ἀρχὴν λαβὼν φαίη τισ, ὅτι τῆσ κοινῆσ ὀλιγανδρίασ, ἣν αἱ πρότεραι στάσεισ καὶ οἱ πόλεμοι περὶ πᾶσαν ὁμοῦ τι τὴν οἰκουμένην ἀπειργάσαντο, πλεῖστον μέροσ ἡ Ἑλλὰσ μετέσχηκε, καὶ μόλισ ἂν νῦν ὅλη παράσχοι τρισχιλίουσ ὁπλίτασ, ὅσουσ ἡ Μεγαρέων μία πόλισ ἐξέπεμψεν εἰσ Πλαταιέασ οὐδὲν οὖν ἕτερον ἦν τὸ πολλὰ καταλιπεῖν χρηστήρια τὸν θεὸν ἢ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐλέγχειν τὴν ἐρημίαν, ἀκριβῶσ ἂν αὐτῷ παράσχοιμι τῆσ εὑρησιλογίασ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 8 1:5)
  • καὶ ἡδονὴ διαφέρει οὐδὲν ἥ τε τοῦ αὐτάρκουσ ἐπὶ τῷ αὑτοῦ κτήματι ἢ παιδί, καὶ τοῦ ἐνδεοῦσ ἐπὶ τῷ γινομένῳ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 97:1)
  • οὔτε γὰρ τῶν χρησίμων δεῖσθαι αὐτάρκουσ οὔτε τῶν εὐφρανούντων οὔτε τοῦ συζῆν· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 227:1)
  • "ἀπολείπεται δ’ οἶμαι κτήσεώσ τι λαβεῖν μέτρον αὐτάρκουσ καὶ ἱκανῆσ ἐσομένησ. (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 142)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION