αὐτάρκης
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
αὐτάρκης
αὐτάρκες
Structure:
αὐταρκη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- sufficient in oneself, having enough, independent, acting of itself, that supplies itself, independent of imports, strong enough, able of oneself to do, a sufficient, vigorous
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰ δέ ποτ’ αὐτομάτωσ ἐπὶ τοῦτο κατενεχθείη, τὸ ἀνεπιτήδευτον ἐμφαίνειν θέλει καὶ ἀφελέσ, οὔτε προσθήκαισ τισὶν ὀνομάτων, ἵνα ὁ κύκλοσ ἐκπληρωθῇ, μηδὲν ὠφελούσαισ τὸν νοῦν χρωμένη οὔτε ὅπωσ αἱ βάσεισ αὐτῶν γένοιντο θεατρικαί τινεσ ἢ γλαφυραί, σπουδὴν ἔχουσα οὐδ’ ἵνα τῷ πνεύματι τοῦ λέγοντοσ ὦσιν αὐτάρκεισ συμμετρουμένη μάλα, οὐδ’ ἄλλην τινὰ τοιαύτην ἔχουσα ἐπιτήδευσιν οὐδεμίαν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 229)
- ὃσ ὑποδεξάμενοσ καὶ τοὺσ ὄχλουσ πάντασ ὑπολαβὼν οἷσ ἔσχεν ἡ χώρα τῶν πρὸσ ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ πόλεισ καὶ κώμασ πρὸσ τὴν τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ αὐτοῦ [εἰσ τὴν] ἔκπτωσιν αὐτάρκεισ, οὐχ ἧττον δὲ καὶ στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸσ φυλακὴν ἐπέταξε τοῖσ παρ’ Ἀμενώφεωσ τοῦ βασιλέωσ ἐπὶ τῶν ὁρίων τῆσ Αἰγύπτου. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 273:1)
- αὐτοὶ γὰρ ἑωράθησαν δι’ αὐτῶν οὐκ ἀσέβειαν μὲν εὐσέβειαν δ’ ἀληθεστάτην διδάσκοντεσ, οὐδ’ ἐπὶ μισανθρωπίαν, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν τῶν ὄντων κοινωνίαν παρακαλοῦντεσ, ἀδικίασ ἐχθροί, δικαιοσύνησ ἐπιμελεῖσ, ἀργίαν καὶ πολυτέλειαν ἐξορίζοντεσ, αὐτάρκεισ καὶ φιλοπόνουσ εἶναι διδάσκοντεσ, πολέμων μὲν ἀπείργοντεσ εἰσ πλεονεξίαν, ἀνδρείουσ δὲ ὑπὲρ αὑτῶν εἶναι παρασκευάζοντεσ, ἀπαραίτητοι πρὸσ τὰσ τιμωρίασ, ἀσόφιστοι λόγων παρασκευαῖσ, τοῖσ ἔργοισ ἀεὶ βεβαιούμενοι· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 267:2)
- οὐ γὰρ αὐτάρκεισ ἡμεῖσ ἀμύνασθαι, ὦ Κύνουλκε; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 27 2:3)
- ἀμείνω δ’ ἔχομεν κρίσιν αὐτάρκεισ ὄντεσ ἢ μετ’ ἐνδείασ, ὅτε μάλιστα τῶν συζῆν ἀξίων δεόμεθα φίλων. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 229:2)