Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀτυχέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀτυχέω

Structure: ἀτυχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)tuxh/s

Sense

  1. to be unlucky or unfortunate, fail, miscarry
  2. to fail of, fail in getting or gaining
  3. to fail with, mischances, failures

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀτύχω ἀτύχεις ἀτύχει
Dual ἀτύχειτον ἀτύχειτον
Plural ἀτύχουμεν ἀτύχειτε ἀτύχουσιν*
SubjunctiveSingular ἀτύχω ἀτύχῃς ἀτύχῃ
Dual ἀτύχητον ἀτύχητον
Plural ἀτύχωμεν ἀτύχητε ἀτύχωσιν*
OptativeSingular ἀτύχοιμι ἀτύχοις ἀτύχοι
Dual ἀτύχοιτον ἀτυχοίτην
Plural ἀτύχοιμεν ἀτύχοιτε ἀτύχοιεν
ImperativeSingular ἀτῦχει ἀτυχεῖτω
Dual ἀτύχειτον ἀτυχεῖτων
Plural ἀτύχειτε ἀτυχοῦντων, ἀτυχεῖτωσαν
Infinitive ἀτύχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀτυχων ἀτυχουντος ἀτυχουσα ἀτυχουσης ἀτυχουν ἀτυχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀτύχουμαι ἀτύχει, ἀτύχῃ ἀτύχειται
Dual ἀτύχεισθον ἀτύχεισθον
Plural ἀτυχοῦμεθα ἀτύχεισθε ἀτύχουνται
SubjunctiveSingular ἀτύχωμαι ἀτύχῃ ἀτύχηται
Dual ἀτύχησθον ἀτύχησθον
Plural ἀτυχώμεθα ἀτύχησθε ἀτύχωνται
OptativeSingular ἀτυχοίμην ἀτύχοιο ἀτύχοιτο
Dual ἀτύχοισθον ἀτυχοίσθην
Plural ἀτυχοίμεθα ἀτύχοισθε ἀτύχοιντο
ImperativeSingular ἀτύχου ἀτυχεῖσθω
Dual ἀτύχεισθον ἀτυχεῖσθων
Plural ἀτύχεισθε ἀτυχεῖσθων, ἀτυχεῖσθωσαν
Infinitive ἀτύχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀτυχουμενος ἀτυχουμενου ἀτυχουμενη ἀτυχουμενης ἀτυχουμενον ἀτυχουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠτῦχουν ἠτῦχεις ἠτῦχειν*
Dual ἠτύχειτον ἠτυχεῖτην
Plural ἠτύχουμεν ἠτύχειτε ἠτῦχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠτυχοῦμην ἠτύχου ἠτύχειτο
Dual ἠτύχεισθον ἠτυχεῖσθην
Plural ἠτυχοῦμεθα ἠτύχεισθε ἠτύχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ καὶ ἐπιζητεῖται πότερον ἐν εὐτυχίαισ μᾶλλον δεῖ φίλων ἢ ἐν ἀτυχίαισ, ὡσ καὶ τοῦ ἀτυχοῦντοσ δεομένου τῶν εὐεργετησόντων καὶ τῶν εὐτυχούντων οὓσ εὖ ποιήσουσιν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 106:2)
  • οὐδὲ λογισμὸν αἰτεῖν ἄξιον παρὰ πλήθουσ ἀσυντάκτου καὶ ἀτυχοῦντοσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 8 2:17)
  • οὐδενὸσ δὲ βέλουσ ἀτυχοῦντοσ διὰ τὴν πυκνότητα τῶν πολεμίων, ἔκτεινεν ἐσ ὀκτακισχιλίουσ, καὶ ἐδίωξε τοὺσ λοιποὺσ ὑπὲρ Ἅλυν ποταμόν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7 6:5)

Synonyms

  1. to be unlucky or unfortunate

  2. to fail of

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION