Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary

ἀτυχέω

ε-contract Verb;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀτυχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to be unlucky or unfortunate, fail, miscarry
to fail of, fail in getting or gaining
to fail with, mischances, failures

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀτύχω	ἀτύχεις	ἀτύχει
Dual		ἀτύχειτον	ἀτύχειτον
Plural	ἀτύχουμεν	ἀτύχειτε	ἀτύχουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀτύχω	ἀτύχῃς	ἀτύχῃ
Dual		ἀτύχητον	ἀτύχητον
Plural	ἀτύχωμεν	ἀτύχητε	ἀτύχωσιν*
Optative	Singular	ἀτύχοιμι	ἀτύχοις	ἀτύχοι
Dual		ἀτύχοιτον	ἀτυχοίτην
Plural	ἀτύχοιμεν	ἀτύχοιτε	ἀτύχοιεν
Imperative	Singular		ἀτῦχει	ἀτυχεῖτω
Dual		ἀτύχειτον	ἀτυχεῖτων
Plural		ἀτύχειτε	ἀτυχοῦντων, ἀτυχεῖτωσαν
Infinitive	ἀτύχειν
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀτυχων ἀτυχουντος	ἀτυχουσα ἀτυχουσης	ἀτυχουν ἀτυχουντος
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀτύχουμαι	ἀτύχει, ἀτύχῃ	ἀτύχειται
Dual		ἀτύχεισθον	ἀτύχεισθον
Plural	ἀτυχοῦμεθα	ἀτύχεισθε	ἀτύχουνται
Subjunctive	Singular	ἀτύχωμαι	ἀτύχῃ	ἀτύχηται
Dual		ἀτύχησθον	ἀτύχησθον
Plural	ἀτυχώμεθα	ἀτύχησθε	ἀτύχωνται
Optative	Singular	ἀτυχοίμην	ἀτύχοιο	ἀτύχοιτο
Dual		ἀτύχοισθον	ἀτυχοίσθην
Plural	ἀτυχοίμεθα	ἀτύχοισθε	ἀτύχοιντο
Imperative	Singular		ἀτύχου	ἀτυχεῖσθω
Dual		ἀτύχεισθον	ἀτυχεῖσθων
Plural		ἀτύχεισθε	ἀτυχεῖσθων, ἀτυχεῖσθωσαν
Infinitive	ἀτύχεισθαι
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀτυχουμενος ἀτυχουμενου	ἀτυχουμενη ἀτυχουμενης	ἀτυχουμενον ἀτυχουμενου

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀτυχοῦντων, ἀτυχεῖτωσαν

Infinitive

ἀτύχειν

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀτυχων ἀτυχουντος

ἀτυχουσα ἀτυχουσης

ἀτυχουν ἀτυχουντος

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀτυχεῖσθων, ἀτυχεῖσθωσαν

Infinitive

ἀτύχεισθαι

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀτυχουμενος ἀτυχουμενου

ἀτυχουμενη ἀτυχουμενης

ἀτυχουμενον ἀτυχουμενου

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠτῦχουν	ἠτῦχεις	ἠτῦχειν*
Dual		ἠτύχειτον	ἠτυχεῖτην
Plural	ἠτύχουμεν	ἠτύχειτε	ἠτῦχουν
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠτυχοῦμην	ἠτύχου	ἠτύχειτο
Dual		ἠτύχεισθον	ἠτυχεῖσθην
Plural	ἠτυχοῦμεθα	ἠτύχεισθε	ἠτύχουντο

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Examples

τὸν δὴ τοιαύτασ καρτερίασ ἀόκνωσ ὑπομεῖναι τοὺ<σ> πολίτασ προτρεψάμενον Λεωσθένη, καὶ τοὺσ τῷ τοιούτῳ στρατηγῷ προθύμωσ συναγωνιστὰσ σφᾶσ αὐτοὺσ παρασχόντασ, ἆρ’ οὐ διὰ τὴν τῆσ ἀρετῆσ ἀπόδειξιν εὐτυχεῖσ μᾶλλον ἢ διὰ τὴν τοῦ ζῆν ἀπόλειψιν ἀτυχεῖσ νομιστέον; (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 24:1)
οἱ δ’ οὕτω πεφύκασιν ἀτυχεῖσ πρὸσ τὸ καλόν, ὥστε φίλοισ μὲν ἐνδόξοισ ἀγάλλεσθαι καὶ μέγα φρονεῖν ἂν ξένουσ ἡγεμονικοὺσ καὶ πλουσίουσ ἔχωσι, τὰσ δὲ τῶν ἀδελφῶν λαμπρότητασ αὑτῶν ἀμαυρώσεισ νομίζειν καὶ πατέρων μὲν εὐτυχίαισ ἐπαίρεσθαι καὶ στρατηγίαισ προπάππων λεγομέναισ, ὧν οὐδὲν ἀπέλαυσαν οὐδὲ μετέσχον, ἀδελφῶν δὲ κληρονομίαισ καὶ ἀρχαῖσ καὶ γάμοισ ἐνδόξοισ ἀθυμεῖν καὶ ταπεινοῦσθαι. (Plutarch, De fraterno amore, section 14 1:2)
ἡ δὲ φύσισ ποιούσ τινασ ποιεῖ, καὶ εὐθὺσ ἐκ γενετῆσ διαφέρουσιν, ὥσπερ οἳ μὲν γλαυκοὶ οἳ δὲ μελανόμματοι τῷ τὸ δεῖν τοιονδὶ <κατὰ τὸ εἶναι τοιονδὶ> ἔχειν, οὕτω καὶ οἱ εὐτυχεῖσ καὶ ἀτυχεῖσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 18:4)
ὁ φθόνοσ οἰκτιρμοῦ, κατὰ Πίνδαρον, ἐστιν ἀμείνων οἱ βασκαινόμενοι λαμπρὸν ἔχουσι βίον τοὺσ δὲ λίαν ἀτυχεῖσ οἰκτείρομεν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 511)
μάνθανε καὶ σὺ φέρειν τὰ σὰ ῥεύματα, καὶ σὺ διδάσκου τὰσ ἀτυχεῖσ πτώσεισ, ἃσ παρέχεισ ἑτέροισ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 1823)

Synonyms

to be unlucky or unfortunate
- δυστυχέω (to be unlucky, unhappy, unfortunate)
to fail of
- ἀτευκτέω (to fail in gaining)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀτυχέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be unlucky or unfortunate

to fail of

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀτυχέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be unlucky or unfortunate

to fail of

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어