ἀτερπής
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀτερπής
ἀτερπές
Structure:
ἀτερπη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- unpleasing, joyless, melancholy, less attractive
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἄλλωσ καὶ ἡ φροντὶσ οὐκ ἀτερπὴσ ἔχουσά τινα διατριβήν. (Lucian, Prometheus, (no name) 16:8)
- ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ τόδε, τί δή ποτε ἁβρὸσ οὕτω θεὸσ ὢν καὶ γέρων ἐπιλεξάμενοσ τὸ ἀτερπέστατον, ὁπότε ἡ χιὼν ἐπέχει τὰ πάντα καὶ ὁ βορρᾶσ πολὺσ καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐ πέπηγεν ὑπὸ τοῦ κρύουσ καὶ τὰ δένδρα ξηρὰ καὶ γυμνὰ καὶ ἄφυλλα καὶ οἱ λειμῶνεσ ἄμορφοι καὶ ἀπηνθηκότεσ καὶ οἱ ἄνθρωποι ἐπικεκυφότεσ ὥσπερ οἱ πάνυ γεγηρακότεσ, ἀμφὶ τὴν κάμινον οἱ πολλοί, τηνικαῦτα ἑορτάζεισ; (Lucian, Saturnalia, 9:1)
- καὶ ἐσ μὲν ἀκρόασιν τὸ μὴ μυθῶδεσ αὐτῶν ἀτερπέστερον φαίνεται· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 7 1:5)
- καὶ ἐσ μὲν ἀκρόασιν ἴσωσ τὸ μὴ μυθῶδεσ αὐτῶν ἀτερπέστερον φανεῖται· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 20 2:4)
- ἀλλ’ ἔνιοι τὸν ἴδιον βίον ὡσ ἀτερπέστατον θέαμα προσιδεῖν οὐχ ὑπομένουσιν οὐδ’ ἀνακλάσαι τὸν λογισμὸν ὡσ φῶσ ἐφ’ ἑαυτοὺσ καὶ περιαγαγεῖν, ἀλλ’ ἡ ψυχὴ γέμουσα κακῶν παντοδαπῶν καὶ φρίττουσα καὶ φοβουμένη τὰ ἔνδον ἐκπηδᾷ θύραζε καὶ πλανᾶται περὶ τἀλλότρια, βόσκουσα καὶ πιαίνουσα τὸ κακόηθεσ. (Plutarch, De curiositate, section 31)
- "τέτλαθι δή, πενίη, καὶ ἀνάσχεο μωρολογούντων ὄψων γὰρ πλῆθόσ σε δαμᾷ καὶ λιμὸσ ἀτερπήσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1002)
- ὡσ οὖν ὁ Λατῖνοσ ἀπήγγειλε τὴν ὄψιν αὐτοῖσ καὶ διηπόρουν ὅστισ ἦν ὁ τῆσ πομπῆσ τότε προηγούμενοσ ἀτερπὴσ καὶ κακὸσ ὀρχηστήσ, ἀνεμνήσθησαν ἔνιοι διὰ τὴν ἀτοπίαν τῆσ τιμωρίασ ἐκείνου τοῦ θεράποντοσ, ὃν μαστιγοῦντεσ ἐξήγαγον δι’ ἀγορᾶσ, εἶτ’ ἐθανάτωσαν. (Plutarch, Lives, chapter 25 1:1)
- νούσων δ’ ἑσμὸσ ἀπ’ ἀστῶν ἵζοι κρατὸσ ἀτερπήσ· (Aeschylus, Suppliant Women, choral, strophe 32)
- Ἐξάνθρωποσ ἡ συμφορὴ, καὶ ἀτερπὴσ μὲν ἡ ὄψισ, ὀδυνηρὴ δὲ καὶ τῷ ὀρέοντι θέη· ἀνήκεστον δὲ τὸ δεινόν· ἀγνωσία δὲ ὑπὸ διαστροφῆσ καὶ τοῖσ φιλτάτοισ ἀνθρώποισ· εὐχὴ δὲ τοῖσι παρεοῦσι ἡ πρόσθεν οὐχ ὁσίη, νῦν ἀγαθὴ γίγνετα ι, ἀπελθέμεναι τοῦ βίου τὸν κάμνοντα, ἐσ ἀπαλλαγὴν ξὺν τῷ ζῆν καὶ τῶν πόνων καὶ τῶν ἀτερπέων κακῶν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 50)