ἀσυνήθης
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀσυνήθης
ἀσυνήθες
Structure:
ἀσυνηθη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- unaccustomed, inexperienced, unacquainted
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ δὲ ἑώρα τὴν μὲν σύγκλητον ἐχθρὰν ἄντικρυσ, ἀμβλὺν δὲ τῇ πρὸσ αὐτὸν εὐνοίᾳ τὸν Φάννιον, αὖθισ ἑτέροισ νόμοισ ἀπηρτήσατο τὸ πλῆθοσ, ἀποικίασ μὲν εἷσ Τάραντα καὶ Καπύην πέμπεσθαι γράφων, καλῶν δὲ ἐπὶ κοινωνίᾳ πολιτείασ τοὺσ Λατίνουσ, ἡ δὲ βουλὴ δείσασα μὴ παντάπασιν ἄμαχοσ γένηται, καινὴν καὶ ἀσυνήθη πεῖραν ἐπῆγε τοῖσ πολλοῖσ ἀποτροπῆσ, ἀντιδημαγωγοῦσα καὶ χαριζομένη παρὰ τὸ βέλτιστον. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 8 3:1)
- μηδέτεροσ ἀπολείψει τὴν μακρὰν συνοδίαν μέχρι δεῦρο κοινῇ προερχομένην μηδὲ τὸν πολιτικὸν βίον ὥσπερ ἡλικιώτην καὶ συνήθη φίλον ἀπορρίψασ μεταβαλεῖται πρὸσ ἄλλον ἀσυνήθη καὶ χρόνον οὐκ ἔχοντα συνήθη γενέσθαι καὶ οἰκεῖον, ἀλλ’ ἐμμενοῦμεν οἷσ ἀπ’ ἀρχῆσ προειλόμεθα, ταὐτὸ τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ἀν σενι ρεσπιιβλιξα ̔’ἐερενδα σιτ. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1 5:2)
- καὶ γὰρ ἐνταῦθα πέπλεκται μὲν ἡ διάνοια πολυπλόκωσ, λέλεκται δ’ ἐκ τῆσ κοινότητοσ εἰσ τὴν ἀσυνήθη φράσιν ἐκβεβηκότα, φυλάττεται δὲ τὸ περιττὸν αὐτῶν ἐν τῷ σαφεῖ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 54 2:4)
- "ἄτοπον δὲ καὶ τὸ πρὸσ ἀγνῶτα κομιδῇ καὶ ἀσυνήθη βαδίζειν, ἂν μή τισ ᾖ διαφέρων ἀρετῇ, καθάπερ εἴρηται, καὶ τοῦτο φιλίασ ποιησόμενοσ ἀρχὴν καὶ ἀγαπήσων τὸ ῥᾳδίωσ καὶ ἀφελῶσ ἀφικέσθαι σὺν ἑτέρῳ πρὸσ αὐτόν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 16:25)
- "τί δὴ θαυμαστόν ἐστιν εἰ, τοσαύτασ μὲν ἐν ἑαυτῷ τοῦ σώματοσ δυνάμεισ ἔχοντοσ, τοσαύτασ δὲ διὰ σίτων καὶ ποτῶν ἐπεισαγομένου ποιότητασ ἑκάστοτε, χρωμένου δὲ κινήσεσι καὶ μεταβολαῖσ μήτε καιρὸν ἕνα μήτε τάξιν ἀεὶ μίαν ἐχούσαισ, αἱ πρὸσ ἀλλήλασ συμπλοκαὶ τούτων ἁπάντων ἔστιν ὅτε καινὰ καὶ ἀσυνήθη νοσήματα φέρουσιν, οἱο͂ν ὁ Θουκυδίδησ ἱστορεῖ τὸν Ἀθήνησι λοιμὸν γενέσθαι, τεκμαιρόμενοσ αὐτοῦ τὸ μὴ σύντροφον μάλιστα τῷ τὰ σαρκοφάγα μὴ γεύεσθαι τῶν νεκρῶν; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 16:13)