Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα ταραττομένων τῶν πόλεων διὰ τὴν ἀσυνήθη πολιτείαν, καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ τὴν κοινὴν ἀναρχίαν, τοῖσ μὲν τὰσ ὀλιγαρχίασ κατασκευάζουσιν ἐβοήθουν οἱ Λακεδαιμόνιοι, τοῖσ δὲ τῆσ δημοκρατίασ ἀντεχομένοισ συνεμάχουν οἱ Ἀθηναῖοι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 44 8:1)
καὶ γὰρ ἐνταῦθα πέπλεκται μὲν ἡ διάνοια πολυπλόκωσ, λέλεκται δ’ ἐκ τῆσ κοινότητοσ εἰσ τὴν ἀσυνήθη φράσιν ἐκβεβηκότα, φυλάττεται δὲ τὸ περιττὸν αὐτῶν ἐν τῷ σαφεῖ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 54 2:4)
μηδέτεροσ ἀπολείψει τὴν μακρὰν συνοδίαν μέχρι δεῦρο κοινῇ προερχομένην μηδὲ τὸν πολιτικὸν βίον ὥσπερ ἡλικιώτην καὶ συνήθη φίλον ἀπορρίψασ μεταβαλεῖται πρὸσ ἄλλον ἀσυνήθη καὶ χρόνον οὐκ ἔχοντα συνήθη γενέσθαι καὶ οἰκεῖον, ἀλλ’ ἐμμενοῦμεν οἷσ ἀπ’ ἀρχῆσ προειλόμεθα, ταὐτὸ τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ἀν σενι ρεσπιιβλιξα ̔’ἐερενδα σιτ.
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1 5:2)
ἐπεὶ δὲ ἑώρα τὴν μὲν σύγκλητον ἐχθρὰν ἄντικρυσ, ἀμβλὺν δὲ τῇ πρὸσ αὐτὸν εὐνοίᾳ τὸν Φάννιον, αὖθισ ἑτέροισ νόμοισ ἀπηρτήσατο τὸ πλῆθοσ, ἀποικίασ μὲν εἷσ Τάραντα καὶ Καπύην πέμπεσθαι γράφων, καλῶν δὲ ἐπὶ κοινωνίᾳ πολιτείασ τοὺσ Λατίνουσ, ἡ δὲ βουλὴ δείσασα μὴ παντάπασιν ἄμαχοσ γένηται, καινὴν καὶ ἀσυνήθη πεῖραν ἐπῆγε τοῖσ πολλοῖσ ἀποτροπῆσ, ἀντιδημαγωγοῦσα καὶ χαριζομένη παρὰ τὸ βέλτιστον.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 8 3:1)
"ἄτοπον δὲ καὶ τὸ πρὸσ ἀγνῶτα κομιδῇ καὶ ἀσυνήθη βαδίζειν, ἂν μή τισ ᾖ διαφέρων ἀρετῇ, καθάπερ εἴρηται, καὶ τοῦτο φιλίασ ποιησόμενοσ ἀρχὴν καὶ ἀγαπήσων τὸ ῥᾳδίωσ καὶ ἀφελῶσ ἀφικέσθαι σὺν ἑτέρῳ πρὸσ αὐτόν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ. 16:25)
"τί δὴ θαυμαστόν ἐστιν εἰ, τοσαύτασ μὲν ἐν ἑαυτῷ τοῦ σώματοσ δυνάμεισ ἔχοντοσ, τοσαύτασ δὲ διὰ σίτων καὶ ποτῶν ἐπεισαγομένου ποιότητασ ἑκάστοτε, χρωμένου δὲ κινήσεσι καὶ μεταβολαῖσ μήτε καιρὸν ἕνα μήτε τάξιν ἀεὶ μίαν ἐχούσαισ, αἱ πρὸσ ἀλλήλασ συμπλοκαὶ τούτων ἁπάντων ἔστιν ὅτε καινὰ καὶ ἀσυνήθη νοσήματα φέρουσιν, οἱο͂ν ὁ Θουκυδίδησ ἱστορεῖ τὸν Ἀθήνησι λοιμὸν γενέσθαι, τεκμαιρόμενοσ αὐτοῦ τὸ μὴ σύντροφον μάλιστα τῷ τὰ σαρκοφάγα μὴ γεύεσθαι τῶν νεκρῶν;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 16:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION