Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀσεβής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀσεβής ἀσεβές

Structure: ἀ (Prefix) + σεβη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: se/bw

Sense

  1. ungodly, godless, unholy, profane, sinful, sacrilegious

Examples

  • νὴ Δία, ὦ Φιλοσοφία, πάντων γε ἱεροσύλων ἀσεβέστατοσ, ὃσ τὴν ἱερωτάτην σὲ κακῶσ ἀγορεύειν ἐπεχείρησεν καὶ ἡμᾶσ ἅπαντασ, ὁπόσοι τι παρὰ σοῦ μαθόντεσ τοῖσ μεθ’ ἡμᾶσ καταλελοίπαμεν. (Lucian, Piscator, (no name) 14:8)
  • οὔτε ἀνεκτὸσ λόγων, τῶν τε περὶ πᾶσαν ἀσέβειαν ὄντων κινδυνεύει πᾶσ ὁ ταύτησ τῆσ δόξησ ἀντεχόμενοσ πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστόσ τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατοσ. (Plato, Laws, book 10 137:2)
  • ἔρχεται δ’ εἰσ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἄχαζον ἡ βασιλεία, ὃσ ἀσεβέστατοσ εἰσ τὸν θεὸν γενόμενοσ καὶ τοὺσ πατρίουσ παραβὰσ νόμουσ τοὺσ Ἰσραηλιτῶν βασιλέασ ἐμιμήσατο βωμοὺσ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἀναστήσασ καὶ θύων ἐπ’ αὐτῶν τοῖσ εἰδώλοισ, οἷσ καὶ ἴδιον ὡλοκαύτωσε παῖδα κατὰ τὰ Χαναναίων ἔθη, καὶ τούτοισ ἄλλα παραπλήσια διεπράττετο. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 301:2)
  • Φίλιπποσ δ’ ὁ βασιλεύσ, ὅτε μὲν Ταυρίων ἢ Δημήτριοσ αὐτῷ συμπράττοιεν, ἦν ἀσεβέστατοσ, ὅτε δὲ πάλιν Ἄρατοσ ἢ Χρυσόγονοσ, ἡμερώτατοσ. (Polybius, Histories, book 9, chapter 23 9:1)
  • Καὶ γὰρ οὐδὲ ταῖσ κατ’ Ἀγαθοκλέουσ ἔγωγε λοιδορίαισ, εἰ καὶ πάντων γέγονεν ἀσεβέστατοσ, εὐδοκῶ. (Polybius, Histories, book 12, chapter 15 1:1)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION