Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀσεβής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀσεβής ἀσεβές

Structure: ἀ (Prefix) + σεβη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: se/bw

Sense

  1. ungodly, godless, unholy, profane, sinful, sacrilegious

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative ἀσεβής ά̓σεβες
Genitive ἀσεβούς ἀσέβους
Dative ἀσεβεί ἀσέβει
Accusative ἀσεβή ά̓σεβες
Vocative ἀσεβές ά̓σεβες
DualN/A/V ἀσεβεί ἀσέβει
G/D ἀσεβοίν ἀσέβοιν
PluralNominative ἀσεβείς ἀσέβη
Genitive ἀσεβών ἀσέβων
Dative ἀσεβέσιν* ἀσέβεσιν*
Accusative ἀσεβείς ἀσέβη
Vocative ἀσεβείς ἀσέβη
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀσεβής ἀσεβούς ἀσεβέστερος ἀσεβεστέρου ἀσεβέστατος ἀσεβεστάτου
Adverb ἀσεβέως ἀσεβέστερον ἀσεβέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παρέδωκε γάρ με ὁ Κύριοσ εἰσ χεῖρασ ἀδίκων, ἐπὶ δὲ ἀσεβέσιν ἔρριψέ με. (Septuagint, Liber Iob 16:11)
  • ὄλεθροσ ἀσεβέσιν ἐπιξενωθήσεται, οὐ γὰρ βούλονται πράσσειν τὰ δίκαια. (Septuagint, Liber Proverbiorum 21:6)
  • ὅτι καὶ ὁ Ὕψιστοσ ἐμίσησεν ἁμαρτωλοὺσ καὶ τοῖσ ἀσεβέσιν ἀποδώσει ἐκδίκησιν. (Septuagint, Liber Sirach 12:6)
  • ΜΗ ἐπιθύμει τέκνων πλῆθοσ ἀχρήστων, μὴ εὐφραίνου ἐπὶ υἱοῖσ ἀσεβέσιν. (Septuagint, Liber Sirach 16:1)
  • οὐκ ἐστι χαίρειν, λέγει Κύριοσ, τοῖσ ἀσεβέσιν. (Septuagint, Liber Isaiae 48:22)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION