Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀρητήρ

; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀρητήρ

Etym.: a)ra/omai

Sense

  1. one that prays, a priest

Examples

  • πότνα, καὶ ἀρητήρ, χἠ παράκοιτισ ἴδοι. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 286 2:1)
  • Εὐρύπυλοσ δ’ Εὐαιμονίδησ Ὑψήνορα δῖον υἱὸν ὑπερθύμου Δολοπίονοσ, ὅσ ῥα Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτέτυκτο, θεὸσ δ’ ὣσ τίετο δήμῳ, τὸν μὲν ἄρ’ Εὐρύπυλοσ, Εὐαίμονοσ ἀγλαὸσ υἱόσ, πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μεταδρομάδην ἔλασ’ ὦμον φασγάνῳ ἀί̈ξασ, ἀπὸ δ’ ἔξεσε χεῖρα βαρεῖαν· (Homer, Iliad, Book 5 10:1)

Synonyms

  1. one that prays

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION