Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄπρατος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄπρατος ἄπρατη ἄπρατον

Structure: ἀ (Prefix) + πρατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pipra/skw

Sense

  1. unsold, unsaleable

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ά̓πρατος ἄπράτη ά̓πρατον
Genitive ἀπράτου ἄπράτης ἀπράτου
Dative ἀπράτῳ ἄπράτῃ ἀπράτῳ
Accusative ά̓πρατον ἄπράτην ά̓πρατον
Vocative ά̓πρατε ἄπράτη ά̓πρατον
DualN/A/V ἀπράτω ἄπράτᾱ ἀπράτω
G/D ἀπράτοιν ἄπράταιν ἀπράτοιν
PluralNominative ά̓πρατοι ά̓́πραται ά̓πρατα
Genitive ἀπράτων ἄπρατῶν ἀπράτων
Dative ἀπράτοις ἄπράταις ἀπράτοις
Accusative ἀπράτους ἄπράτᾱς ά̓πρατα
Vocative ά̓πρατοι ά̓́πραται ά̓πρατα
Positive Comparative Superlative
Adjective ά̓πρατος ἀπράτου ἀπρατώτερος ἀπρατωτέρου ἀπρατώτατος ἀπρατωτάτου
Adverb ἀπράτως ἀπρατώτερον ἀπρατώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄπρατον γὰρ εἶναι τὸν ῥῶπον. (Demosthenes, Speeches 31-40, 14:2)
  • ἄλλωσ τε καὶ τοῦτο τὸ χωρίον ἐν τῷ πολέμῳ δημευθὲν ἄπρατον ἦν πλεῖν ἢ τρία ἔτη. (Lysias, Speeches, 9:1)
  • ὁ δὲ οὐδὲν ἄπρατον ἔχων μέροσ τοῦ σώματοσ, ὡσ ὢν Ἀριστείδησ, ὁ δίκαιοσ ἐπικαλούμενοσ, δυσχεραίνει καὶ καταπτύει δωροδοκίασ. (Aeschines, Speeches, , section 232)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION