Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπομερίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπομερίζω

Structure: ἀπο (Prefix) + μερίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to part or distinguish from
  2. to detach, to impart

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομερίζω ἀπομερίζεις ἀπομερίζει
Dual ἀπομερίζετον ἀπομερίζετον
Plural ἀπομερίζομεν ἀπομερίζετε ἀπομερίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπομερίζω ἀπομερίζῃς ἀπομερίζῃ
Dual ἀπομερίζητον ἀπομερίζητον
Plural ἀπομερίζωμεν ἀπομερίζητε ἀπομερίζωσιν*
OptativeSingular ἀπομερίζοιμι ἀπομερίζοις ἀπομερίζοι
Dual ἀπομερίζοιτον ἀπομεριζοίτην
Plural ἀπομερίζοιμεν ἀπομερίζοιτε ἀπομερίζοιεν
ImperativeSingular ἀπομέριζε ἀπομεριζέτω
Dual ἀπομερίζετον ἀπομεριζέτων
Plural ἀπομερίζετε ἀπομεριζόντων, ἀπομεριζέτωσαν
Infinitive ἀπομερίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομεριζων ἀπομεριζοντος ἀπομεριζουσα ἀπομεριζουσης ἀπομεριζον ἀπομεριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομερίζομαι ἀπομερίζει, ἀπομερίζῃ ἀπομερίζεται
Dual ἀπομερίζεσθον ἀπομερίζεσθον
Plural ἀπομεριζόμεθα ἀπομερίζεσθε ἀπομερίζονται
SubjunctiveSingular ἀπομερίζωμαι ἀπομερίζῃ ἀπομερίζηται
Dual ἀπομερίζησθον ἀπομερίζησθον
Plural ἀπομεριζώμεθα ἀπομερίζησθε ἀπομερίζωνται
OptativeSingular ἀπομεριζοίμην ἀπομερίζοιο ἀπομερίζοιτο
Dual ἀπομερίζοισθον ἀπομεριζοίσθην
Plural ἀπομεριζοίμεθα ἀπομερίζοισθε ἀπομερίζοιντο
ImperativeSingular ἀπομερίζου ἀπομεριζέσθω
Dual ἀπομερίζεσθον ἀπομεριζέσθων
Plural ἀπομερίζεσθε ἀπομεριζέσθων, ἀπομεριζέσθωσαν
Infinitive ἀπομερίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομεριζομενος ἀπομεριζομενου ἀπομεριζομενη ἀπομεριζομενης ἀπομεριζομενον ἀπομεριζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τῶν μὲν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ πόλεων τρισκαίδεκα παραχωρῆσαι τοὺσ Λευίτασ αὐτοῖσ προσέταξε καὶ τῆσ δεκάτησ, ἧσ παρὰ τοῦ λαοῦ κατ’ ἔτοσ λαμβάνουσι, δεκάτην αὐτοῖσ ἀπομερίζειν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 88:1)
  • καλῶσ γὰρ ὑμῖν ἔχει πεπειραμένοισ ἐν Αἰγύπτῳ συμφορῶν καὶ κατὰ τὴν ἐρημίαν πρόνοιαν τῶν ἐν τοῖσ ὁμοίοισ ὑπαρχόντων ποιεῖσθαι, καὶ τυχόντασ εὐπορίασ ἐξ ἐλέου καὶ προνοίασ τοῦ θεοῦ τὴν αὐτὴν ταύτην ἐξ ὁμοίου πάθουσ ἀπομερίζειν τοῖσ δεομένοισ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 307:1)
  • ὡσ δὲ ἀναστρέφοντεσ ἧκον ἐπὶ τὸν τόπον, ἔνθα διακοσίουσ μὴ δυναμένουσ αὐτοῖσ ἕπεσθαι καταλελοίπεσαν ἐπὶ τῶν σκευῶν, οἱ μὲν τετρακόσιοι τῆσ μὲν ἄλλησ ὠφελείασ τε καὶ λείασ οὐκ ἠξίουν αὐτοῖσ ἀπομερίζειν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 459:1)

Synonyms

  1. to part or distinguish from

  2. to detach

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION