뜻

1. to be hated, incur hatred, be roused to hatred, to be or become hateful to, to be hateful, to be hated for
2. that causes hatred

예문

• ἄλλωσ τε καὶ ἀνάγκη, μιᾷ τὸ καλλιστεῖον ἀποδόντα πάντωσ ἀπεχθάνεσθαι ταῖσ πλείοσιν. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 1:3)

  (루키아노스, Dearum judicium, (no name) 1:3)

• πῶσ οὖν ἂν εἰήσ χρηστὸσ ὦ τοιχωρύχε, εἴ σοι προσῆκον μηδὲν εἶτ’ ἀπεχθάνει; (Aristophanes, Plutus, Episode 2:17)

  (아리스토파네스, Plutus, Episode 2:17)

• ὁρᾷσ γοῦν ὁπόσοισ ἀπεχθάνομαι καὶ ὡσ κινδυνεύω δι’ αὐτήν. (Lucian, Piscator, (no name) 20:8)

  (루키아노스, Piscator, (no name) 20:8)

• ἐπὶ τοῦτον οὖν οἱ γνωριμώτατοι τρέπονται, καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἅψασθαι τοῦ Γαϊού καὶ μετ’ αὐτῶν ἐπὶ τὸν ἄνδρα συστῆναι, μὴ βιαζόμενον μηδὲ ἀντικρούοντα τοῖσ πολλοῖσ, ἀλλὰ πρὸσ ἡδονὴν ἄρχοντα καὶ χαριζόμενον ὑπέρ ὧν καὶ ἀπεχθάνεσθαι καλῶσ εἶχεν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 8 4:2)

  (플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 8 4:2)

• καὶ ἵνα μὴ τοῖσ ἀθληταῖσ ἀπεχθάνωμαι, συγγενέσι χρῶμαι παραδείγμασι· (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 6 4:1)

  (플루타르코스, De esu carnium I, chapter, section 6 4:1)

• καίτοι οἶδα σχεδὸν ὅτι αὐτοῖσ τούτοισ ἀπεχθάνομαι, ὃ καὶ τεκμήριον ὅτι ἀληθῆ λέγω καὶ ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ διαβολὴ ἡ ἐμὴ καὶ τὰ αἴτια ταῦτά ἐστιν. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 55:3)

  (플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 55:3)

유사 형태

• ἀπεχθανόμενοι (5)
• ἀπεχθανομένους (3)
• ἀπεχθανόμενον (3)
• ἀπεχθανομένων (3)
• ἀπεχθανόμενος (2)
• ἀπεχθανομένης (2)
• ἀπεχθάνομαι (2)
• ἀπεχθανομένου (2)
• ἀπεχθανόμενοί (1)
• ἀπεχθανομένην (1)
• ἀπεχθανομένῳ (1)
• ἀπεχθανομένη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.