Hellas Alive Dictionary - απαρακλητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀπαράκλητος ἀπαράκλητη ἀπαράκλητον

Structure: ἀ (Prefix) + παρακλητ (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀπαράκλητος ἀπαρακλήτου	ἀπαρακλητότερος ἀπαρακλητοτέρου	ἀπαρακλητότατος ἀπαρακλητοτάτου
Adverb	ἀπαρακλήτως	ἀπαρακλητότερον	ἀπαρακλητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

"Λακεδαιμονίοισ τε γάρ, ὡσ Θουκυδίδησ ἱστόρηκε, περὶ τοῦ πρὸσ Ἀθηναίουσ πολέμου χρωμένοισ ἀνεῖλε νίκην καὶ κράτοσ, καὶ βοηθήσειν αὐτὸσ καὶ παρακαλούμενοσ καὶ ἀπαράκλητοσ· (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 192)
τοῦτο τὸ πάθοσ πρὸσ καιρὸν μὲν Ῥωμαίοισ ἐνεποίησεν ἀθυμίαν, πρὸσ δὲ τὸ μέλλον ὅμωσ ἀπαρακλήτουσ κατεσκεύασεν φυλακτικωτέρουσ τε πρὸσ τὰσ Ιοὐδαίων ἀπάτασ ὠφέλησεν, ἐν αἷσ τὰ πολλὰ δι’ ἄγνοιαν τῶν τόπων καὶ τὸ ἦθοσ τῶν ἀνδρῶν ἐβλάπτοντο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 213:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com