Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντικαλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀντικαλέω

Structure: ἀντικαλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to invite in turn

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντικαλῶ ἀντικαλεῖς ἀντικαλεῖ
Dual ἀντικαλεῖτον ἀντικαλεῖτον
Plural ἀντικαλοῦμεν ἀντικαλεῖτε ἀντικαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀντικαλῶ ἀντικαλῇς ἀντικαλῇ
Dual ἀντικαλῆτον ἀντικαλῆτον
Plural ἀντικαλῶμεν ἀντικαλῆτε ἀντικαλῶσιν*
OptativeSingular ἀντικαλοῖμι ἀντικαλοῖς ἀντικαλοῖ
Dual ἀντικαλοῖτον ἀντικαλοίτην
Plural ἀντικαλοῖμεν ἀντικαλοῖτε ἀντικαλοῖεν
ImperativeSingular ἀντικάλει ἀντικαλείτω
Dual ἀντικαλεῖτον ἀντικαλείτων
Plural ἀντικαλεῖτε ἀντικαλούντων, ἀντικαλείτωσαν
Infinitive ἀντικαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντικαλων ἀντικαλουντος ἀντικαλουσα ἀντικαλουσης ἀντικαλουν ἀντικαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντικαλοῦμαι ἀντικαλεῖ, ἀντικαλῇ ἀντικαλεῖται
Dual ἀντικαλεῖσθον ἀντικαλεῖσθον
Plural ἀντικαλούμεθα ἀντικαλεῖσθε ἀντικαλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀντικαλῶμαι ἀντικαλῇ ἀντικαλῆται
Dual ἀντικαλῆσθον ἀντικαλῆσθον
Plural ἀντικαλώμεθα ἀντικαλῆσθε ἀντικαλῶνται
OptativeSingular ἀντικαλοίμην ἀντικαλοῖο ἀντικαλοῖτο
Dual ἀντικαλοῖσθον ἀντικαλοίσθην
Plural ἀντικαλοίμεθα ἀντικαλοῖσθε ἀντικαλοῖντο
ImperativeSingular ἀντικαλοῦ ἀντικαλείσθω
Dual ἀντικαλεῖσθον ἀντικαλείσθων
Plural ἀντικαλεῖσθε ἀντικαλείσθων, ἀντικαλείσθωσαν
Infinitive ἀντικαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντικαλουμενος ἀντικαλουμενου ἀντικαλουμενη ἀντικαλουμενης ἀντικαλουμενον ἀντικαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to invite in turn

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION