Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντιδικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντιδικέω

Structure: ἀντιδικέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from a)nti/dikos

Sense

  1. to dispute, go to law, the parties to a suit, to urge one's suit against . .

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιδίκω ἀντιδίκεις ἀντιδίκει
Dual ἀντιδίκειτον ἀντιδίκειτον
Plural ἀντιδίκουμεν ἀντιδίκειτε ἀντιδίκουσιν*
SubjunctiveSingular ἀντιδίκω ἀντιδίκῃς ἀντιδίκῃ
Dual ἀντιδίκητον ἀντιδίκητον
Plural ἀντιδίκωμεν ἀντιδίκητε ἀντιδίκωσιν*
OptativeSingular ἀντιδίκοιμι ἀντιδίκοις ἀντιδίκοι
Dual ἀντιδίκοιτον ἀντιδικοίτην
Plural ἀντιδίκοιμεν ἀντιδίκοιτε ἀντιδίκοιεν
ImperativeSingular ἀντιδῖκει ἀντιδικεῖτω
Dual ἀντιδίκειτον ἀντιδικεῖτων
Plural ἀντιδίκειτε ἀντιδικοῦντων, ἀντιδικεῖτωσαν
Infinitive ἀντιδίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιδικων ἀντιδικουντος ἀντιδικουσα ἀντιδικουσης ἀντιδικουν ἀντιδικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιδίκουμαι ἀντιδίκει, ἀντιδίκῃ ἀντιδίκειται
Dual ἀντιδίκεισθον ἀντιδίκεισθον
Plural ἀντιδικοῦμεθα ἀντιδίκεισθε ἀντιδίκουνται
SubjunctiveSingular ἀντιδίκωμαι ἀντιδίκῃ ἀντιδίκηται
Dual ἀντιδίκησθον ἀντιδίκησθον
Plural ἀντιδικώμεθα ἀντιδίκησθε ἀντιδίκωνται
OptativeSingular ἀντιδικοίμην ἀντιδίκοιο ἀντιδίκοιτο
Dual ἀντιδίκοισθον ἀντιδικοίσθην
Plural ἀντιδικοίμεθα ἀντιδίκοισθε ἀντιδίκοιντο
ImperativeSingular ἀντιδίκου ἀντιδικεῖσθω
Dual ἀντιδίκεισθον ἀντιδικεῖσθων
Plural ἀντιδίκεισθε ἀντιδικεῖσθων, ἀντιδικεῖσθωσαν
Infinitive ἀντιδίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιδικουμενος ἀντιδικουμενου ἀντιδικουμενη ἀντιδικουμενης ἀντιδικουμενον ἀντιδικουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὅταν εἰσ ἄτοπον ἀπάγῃσ τὸν λόγον, βαρύτητα εἴργασαι, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Καλλικλέα, οὐ γὰρ δὴ ἐκπιεῖν με αὐτὸ Καλλικλῆσ ἀναγκάσει, ἢ ὅταν ὁμολογούμενα ἄτοπα τῷ ἀντιδίκῳ συγχωρῇσ, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ, εἰ πονηρόσ ἐστιν Ἀριστογείτων ἁπλῶσ καὶ πικρὸσ καὶ συκοφάντησ, δίδωμι, συγχωρῶ, Φιλόκρατέσ, σοι τῷ τοιούτῳ τὸν ὅμοιον σώζειν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 5:1)
  • καὶ ὅταν πάντα τισ διελὼν ἕν τι καταλείπῃ τῷ ἀντιδίκῳ, ὡσ ὑπὲρ αὐτοῦ [τοῦ] μηδὲν ἧττον ἢ κατ’ αὐτοῦ, βαρύτησ γίνεται, οἱο͂ν πλὴν ἔστι νὴ Δία, ἐστὶν ἀδελφόσ τισ αὐτῷ ὁ τὴν καλὴν δίκην αὐτῷ λαχών. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 6:1)
  • καὶ παρακληθεὶσ δὲ πρὸσ δίαιταν μὴ μόνον ᾧ πάρεστι βούλεσθαι ἀρέσκειν, ἀλλὰ καὶ τῷ ἀντιδίκῳ, ἵνα κοινὸσ εἷσ εἶναι δοκῇ. (Theophrastus, Characters, 3:1)
  • δῆλον γὰρ ὡσ τῷ μὲν κατηγοροῦντι πόσα καὶ ποῖα τούτων ὑπάρχει τῷ ἀντιδίκῳ σκεπτέον, ὧν ἐφιέμενοι πάντεσ τοὺσ πλησίον ἀδικοῦσι, τῷ δὲ ἀπολογουμένῳ ποῖα καὶ πόσα τούτων οὐχ ὑπάρχει. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 10 6:2)
  • ἐὰν δὲ τῷ ἀντιδίκῳ ᾖ ὑπεναντίοσ καὶ ὀμωμοσμένοσ, ὅτι πάντα ἀναιρεῖ μὴ ἐμμένων οἷσ ὤμοσεν· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 15 33:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION