헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὅταν εἰσ ἄτοπον ἀπάγῃσ τὸν λόγον, βαρύτητα εἴργασαι, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Καλλικλέα, οὐ γὰρ δὴ ἐκπιεῖν με αὐτὸ Καλλικλῆσ ἀναγκάσει, ἢ ὅταν ὁμολογούμενα ἄτοπα τῷ ἀντιδίκῳ συγχωρῇσ, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ, εἰ πονηρόσ ἐστιν Ἀριστογείτων ἁπλῶσ καὶ πικρὸσ καὶ συκοφάντησ, δίδωμι, συγχωρῶ, Φιλόκρατέσ, σοι τῷ τοιούτῳ τὸν ὅμοιον σώζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 5:1)
καὶ ὅταν πάντα τισ διελὼν ἕν τι καταλείπῃ τῷ ἀντιδίκῳ, ὡσ ὑπὲρ αὐτοῦ [τοῦ] μηδὲν ἧττον ἢ κατ’ αὐτοῦ, βαρύτησ γίνεται, οἱο͂ν πλὴν ἔστι νὴ Δία, ἐστὶν ἀδελφόσ τισ αὐτῷ ὁ τὴν καλὴν δίκην αὐτῷ λαχών.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 6:1)
δῆλον γὰρ ὡσ τῷ μὲν κατηγοροῦντι πόσα καὶ ποῖα τούτων ὑπάρχει τῷ ἀντιδίκῳ σκεπτέον, ὧν ἐφιέμενοι πάντεσ τοὺσ πλησίον ἀδικοῦσι, τῷ δὲ ἀπολογουμένῳ ποῖα καὶ πόσα τούτων οὐχ ὑπάρχει.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 6:2)
ἐὰν δὲ τῷ ἀντιδίκῳ ᾖ ὑπεναντίοσ καὶ ὀμωμοσμένοσ, ὅτι πάντα ἀναιρεῖ μὴ ἐμμένων οἷσ ὤμοσεν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 33:2)
ἴσθι εὐνοῶν τῷ ἀντιδίκῳ σου ταχὺ ἑώσ ὅτου εἶ μετ’ αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ, μή ποτέ σε παραδῷ ὁ ἀντίδικοσ τῷ κριτῇ, καὶ ὁ κριτὴσ τῷ ὑπηρέτῃ, καὶ εἰσ φυλακὴν βληθήσῃ·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 183:1)
ὁ δ’ οὐκ ἐρεῖ δὴ τὴν ἑαυτοῦ κάκην, ἀλλά τι ἄλλο ψεύδεσθαι ἐπιχειρῶν τάχ’ ἂν ἔλεγχόν πῃ παραδοίη τῷ ἀντιδίκῳ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 304:1)
καὶ παρακληθεὶσ δὲ πρὸσ δίαιταν μὴ μόνον ᾧ πάρεστι βούλεσθαι ἀρέσκειν, ἀλλὰ καὶ τῷ ἀντιδίκῳ, ἵνα κοινὸσ εἷσ εἶναι δοκῇ.
(테오프라스토스, Characters, Ἀρεσκειάσ Ε’ 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION