Hellas Alive Dictionary - ανηκουστος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνήκουστος ἀνήκουστη ἀνήκουστον

Structure: ἀ (Prefix) + νηκουστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)kou/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀνήκουστος ἀνηκούστου	ἀνηκουστότερος ἀνηκουστοτέρου	ἀνηκουστότατος ἀνηκουστοτάτου
Adverb	ἀνηκούστως	ἀνηκουστότερον	ἀνηκουστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἤκουσ’ ἀνήκουστα δύστανοσ, ὥστε φρῖξαι. (Sophocles, choral, strophe 212)
διώκουσι δὲ αἱ μὲν ἀρχόμεναι σφόδρα, διὰ δὲ μαλακίαν ἀνιᾶσιν, αἱ δὲ ὑποθέουσιν, εἶτα ἁμαρτάνουσιν, ἕτεραι δὲ ἀνοήτωσ ἐμπίπτουσαι εἰσ τὰσ ὁδοὺσ ἁμαρτάνουσι, τὸ ἀνήκουστον πολὺ ἔχουσαι. (Xenophon, Minor Works, , chapter 3 10:2)

unheard of
- ἀνόητος (not thought on, unheard of)
- καινοπαθής (newly suffered: unheard of)
- νεόκοτος (new and strange, unheard of)
- ποταίνιος (new, unexpected, unheard of)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com