ἀνακοπή
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
ἀνακοπή
Structure:
ἀνακοπ
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- a beating back: the recoil of the waves, and the water left after flood-tide
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὡσ γὰρ ἐκεῖνοι, πρὸσ τὴν πρύμναν ἀφορῶντεσ τῆσ νεώσ, τῇ κατὰ πρῷραν ὁρμῇ συνεργοῦσιν, ὡσ ἂν ἐκ τῆσ ἀνακοπῆσ περίρροια καταλαμβάνουσα συνεπωθῇ τὸ πορθμεῖον, οὕτωσ οἱ τὰ τοιαῦτα παραγγέλματα διδόντεσ ὥσπερ ἀπεστραμμένοι τὴν δόξαν διώκουσιν. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 1 5:1)
- ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, δώδεκά που περιόδων οὐσῶν ἃσ παρεθέμην, εἴ τισ αὐτὰσ συμμέτρωσ μερίζοι πρὸσ τὸ πνεῦμα, κώλων δὲ περιλαμβανομένων ἐν ταύταισ οὐκ ἐλαττόνων ἢ τριάκοντα τὰ μὲν εὐεπῶσ συγκείμενα καὶ συνεξεσμένα ταῖσ ἁρμονίαισ οὐκ ἂν εὑρ́οι τισ ἓξ ἢ ἑπτὰ τὰ πάντα κῶλα, φωνηέντων δὲ συμβολὰσ ἐν ταῖσ δώδεκα περιόδοισ ὀλίγου δεῖν τριάκοντα ἡμιφώνων τε καὶ ἀφώνων ἀντιτύπων καὶ πικρῶν καὶ δυσεκφόρων παραβολάσ, ἐξ ὧν αἵ τε ἀνακοπαὶ καὶ τὰ πολλὰ ἐγκαθίσματα τῇ λέξει γέγονε, τοσαύτασ τὸ πλῆθοσ ὥστε ὀλίγου δεῖν καθ’ ἕκαστον αὐτῆσ μόριον εἶναί τι τῶν τοιούτων. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2291)
- τὸ δ’ ἐναντίον πονηρόν, αἱ μετ’ οὐ πολὺν χρόνον πολλαὶ καὶ συνεχεῖσ ἀνακοπαί, τῆσ προθυμίασ οἱο͂ν ἀπομαραινομένησ. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 4 1:1)
- καὶ πελάγουσ ἰδὼν κόλπον οὐκ ἐλάττονα μὲν τοῦ Πόντου φανέντα, γλυκύτερον δὲ τῆσ ἄλλησ θαλάττησ, σαφὲσ μὲν οὐδὲν ἔσχε πυθέσθαι περὶ αὐτοῦ, μάλιστα δὲ εἴκασε τῆσ Μαιώτιδοσ λίμνησ ἀνακοπὴν εἶναι. (Plutarch, Alexander, chapter 44 1:2)
- ἡ δὲ νύξ καὶ τὸ κῦμα μετὰ ψόφου μεγάλου καὶ τραχείασ ἀνακοπῆσ χαλεπὴν ἐποίει τὴν βοήθειαν, ὥστε μόλισ ἡμέρασ ἤδη μαραινομένου τοῦ πνεύματοσ ἐκπεσεῖν αὑτὸν ἐπὶ τὴν γῆν, τῷ μὲν σώματι παντάπασιν ἀδυνάτωσ ἔχοντα, τόλμῃ δὲ καὶ ῥώμῃ τῆσ ψυχῆσ ἀνταίροντα πρὸσ τὴν ἀπορίαν. (Plutarch, chapter 15 4:2)
- καὶ γὰρ ἐκείνῳ τῶν ἡρώων οἷσ ἂν τὰ τῆσ αἰχμῆσ ἀνακοπῇ, οὐκ ἐθέλουσιν ἵστασθαι, πολὺ δὲ ἔτι μᾶλλον, ἐπειδὰν ὅλωσ κατάξωσι τὰ δόρατα· (Aristides, Aelius, Orationes, 6:9)