뜻

1. a groom who helps one to mount

예문

• καὶ λήψῃ ἐκεῖθεν ὀλίγουσ ἐν ἀριθμῷ καὶ συμπεριλήψῃ αὐτοὺσ τῇ ἀναβολῇ σου. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 5:3)

  (70인역 성경, 에제키엘서 5:3)

• κἀπειδή ποτε ὁ καιρὸσ ἀφίκετο, πρὸσ τάχοσ ἐμαυτὸν ἀπορρύψασ ἄπειμι κοσμίωσ μάλα ἐσχηματισμένοσ, ἀναστρέψασ τὸ τριβώνιον ὡσ ἐπὶ τοῦ καθαρωτέρου γένοιτο ἡ ἀναβολή· (Lucian, Gallus, (no name) 9:6)

  (루키아노스, Gallus, (no name) 9:6)

• ἢ τούτων ὀλίγον σοι μέλει, ἄχρι ἂν εὐσταλὴσ ἡ ἀναβολὴ καὶ ὁ πώγων βαθὺσ καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά; (Lucian, 36:5)

  (루키아노스, 36:5)

• ἐκ δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἐσκοποῦμεν κοινῇ, εἴ πωσ ἀναβολή τισ γένοιτο ἐν τῷ παρόντι, ὥστε παρασκευάσασθαι ἡμᾶσ καθ’ ἡσυχίαν πρὸσ τὸν ἀγῶνα. (Demosthenes, Speeches 41-50, 27:2)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 27:2)

• καὶ συνεβεβήκει, ὡσ ᾠόμεθα ἡμεῖσ, αὕτη καλλίστη ἀναβολή, δημοσίᾳ τούτου ἀποδημοῦντοσ στρατευομένου. (Demosthenes, Speeches 41-50, 28:2)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 28:2)

유사 형태

• ἀναβολέως (2)
• ἀναβολέα (1)
• ἀναβολεῖς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.