Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκοσμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκοσμέω

Structure: ἀκοσμέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/kosmos

Sense

  1. to be disorderly, to offend

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκοσμῶ ἀκοσμεῖς ἀκοσμεῖ
Dual ἀκοσμεῖτον ἀκοσμεῖτον
Plural ἀκοσμοῦμεν ἀκοσμεῖτε ἀκοσμοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀκοσμῶ ἀκοσμῇς ἀκοσμῇ
Dual ἀκοσμῆτον ἀκοσμῆτον
Plural ἀκοσμῶμεν ἀκοσμῆτε ἀκοσμῶσιν*
OptativeSingular ἀκοσμοῖμι ἀκοσμοῖς ἀκοσμοῖ
Dual ἀκοσμοῖτον ἀκοσμοίτην
Plural ἀκοσμοῖμεν ἀκοσμοῖτε ἀκοσμοῖεν
ImperativeSingular ἀκόσμει ἀκοσμείτω
Dual ἀκοσμεῖτον ἀκοσμείτων
Plural ἀκοσμεῖτε ἀκοσμούντων, ἀκοσμείτωσαν
Infinitive ἀκοσμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκοσμων ἀκοσμουντος ἀκοσμουσα ἀκοσμουσης ἀκοσμουν ἀκοσμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκοσμοῦμαι ἀκοσμεῖ, ἀκοσμῇ ἀκοσμεῖται
Dual ἀκοσμεῖσθον ἀκοσμεῖσθον
Plural ἀκοσμούμεθα ἀκοσμεῖσθε ἀκοσμοῦνται
SubjunctiveSingular ἀκοσμῶμαι ἀκοσμῇ ἀκοσμῆται
Dual ἀκοσμῆσθον ἀκοσμῆσθον
Plural ἀκοσμώμεθα ἀκοσμῆσθε ἀκοσμῶνται
OptativeSingular ἀκοσμοίμην ἀκοσμοῖο ἀκοσμοῖτο
Dual ἀκοσμοῖσθον ἀκοσμοίσθην
Plural ἀκοσμοίμεθα ἀκοσμοῖσθε ἀκοσμοῖντο
ImperativeSingular ἀκοσμοῦ ἀκοσμείσθω
Dual ἀκοσμεῖσθον ἀκοσμείσθων
Plural ἀκοσμεῖσθε ἀκοσμείσθων, ἀκοσμείσθωσαν
Infinitive ἀκοσμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκοσμουμενος ἀκοσμουμενου ἀκοσμουμενη ἀκοσμουμενης ἀκοσμουμενον ἀκοσμουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐσθίουσιν δὲ αἳ μὲν λάβρωσ αἳ δὲ κοσμίωσ, καὶ τὸ κόσμιον γενναιότερον τοῦ ἀκόσμου. (Arrian, Cynegeticus, chapter 8 1:1)
  • παρὰ δὲ Ἐπικούρῳ οὐ σπονδή, οὐκ ἀπαρχὴ θεοῖσ, ἀλλ’ ὥσπερ Σιμωνίδησ ἔφη περὶ τῆσ ἀκόσμου γυναικόσ, ἄθυστα δὲ ἱρὰ πολλάκισ κατεσθίει τὴν γὰρ σύμμετρον κρᾶσιν τοῦ οἴνου ὑπὸ Ἀμφικτύονοσ βασιλεύσαντοσ διδαχθῆναί φασιν Ἀθηναίουσ, καὶ διὰ τοῦτο ἱερὸν Διονύσου ὀρθοῦ ἱδρύσασθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 7 2:5)
  • ἐξ ἀναισχύντου αἰδήμων ἔσῃ, ἐξ ἀκόσμου κόσμιοσ, ἐξ ἀπίστου πιστόσ, ἐξ ἀκολάστου σώφρων. (Epictetus, Works, book 4, 17:3)

Synonyms

  1. to be disorderly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION