Hellas Alive Dictionary - ακατακαλυπτος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀκατακάλυπτος ἀκατακάλυπτη ἀκατακάλυπτον

Structure: ἀ (Prefix) + κατακαλυπτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: katakalu/ptw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀκατακάλυπτος ἀκατακαλύπτου	ἀκατακαλυπτότερος ἀκατακαλυπτοτέρου	ἀκατακαλυπτότατος ἀκατακαλυπτοτάτου
Adverb	ἀκατακαλύπτως	ἀκατακαλυπτότερον	ἀκατακαλυπτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ τὸ εὐσταλὲσ δὲ καὶ κόσμιον τῆσ ἀναβολῆσ παρὰ τῆσ Σωσάνδρασ, πλὴν ὅτι ἀκατακάλυπτοσ αὕτη ἔσται τὴν κεφαλήν. (Lucian, Imagines, (no name) 6:5)
πᾶσα δὲ γυνὴ προσευχομένη ἢ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ, ἓν γάρ ἐστιν καὶ τὸ αὐτὸ τῇ ἐξυρημένῃ. (PROS KORINQIOUS A, chapter 8 86:1)
πρέπον ἐστὶν γυναῖκα ἀκατακάλυπτον τῷ θεῷ προσεύχεσθαι; (PROS KORINQIOUS A, chapter 8 94:2)
τὴν γὰρ Δανάην, ἥτισ ἦν πενθερὰ τοῦ προειρημένου, λαβόντεσ ἐκ τοῦ τῆσ Δήμητροσ ἱεροῦ καὶ διὰ μέσου τῆσ πόλεωσ ἑλκύσαντεσ ἀκατακάλυπτον εἰσ φυλακὴν ἀπέθεντο, βουλόμενοι φανερὰν ποιεῖν τὴν πρὸσ τὸν Τληπόλεμον διαφοράν. (Polybius, Histories, book 15, chapter 27 2:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com