Hellas Alive Dictionary - αγνωμονεω

Ancient Greek-English Dictionary

ἀγνωμονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀγνωμονέω

Structure: ἀγνωμονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)gnw/mwn

Sense

to act without right feeling, act unfairly, to be unfairly treated

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀγνωμονῶ	ἀγνωμονεῖς	ἀγνωμονεῖ
	Dual		ἀγνωμονεῖτον	ἀγνωμονεῖτον
	Plural	ἀγνωμονοῦμεν	ἀγνωμονεῖτε	ἀγνωμονοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἀγνωμονῶ	ἀγνωμονῇς	ἀγνωμονῇ
	Dual		ἀγνωμονῆτον	ἀγνωμονῆτον
	Plural	ἀγνωμονῶμεν	ἀγνωμονῆτε	ἀγνωμονῶσιν*
Optative	Singular	ἀγνωμονοῖμι	ἀγνωμονοῖς	ἀγνωμονοῖ
	Dual		ἀγνωμονοῖτον	ἀγνωμονοίτην
	Plural	ἀγνωμονοῖμεν	ἀγνωμονοῖτε	ἀγνωμονοῖεν
Imperative	Singular		ἀγνωμόνει	ἀγνωμονείτω
	Dual		ἀγνωμονεῖτον	ἀγνωμονείτων
	Plural		ἀγνωμονεῖτε	ἀγνωμονούντων, ἀγνωμονείτωσαν
Infinitive		ἀγνωμονεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνωμονων ἀγνωμονουντος	ἀγνωμονουσα ἀγνωμονουσης	ἀγνωμονουν ἀγνωμονουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀγνωμονοῦμαι	ἀγνωμονεῖ, ἀγνωμονῇ	ἀγνωμονεῖται
	Dual		ἀγνωμονεῖσθον	ἀγνωμονεῖσθον
	Plural	ἀγνωμονούμεθα	ἀγνωμονεῖσθε	ἀγνωμονοῦνται
Subjunctive	Singular	ἀγνωμονῶμαι	ἀγνωμονῇ	ἀγνωμονῆται
	Dual		ἀγνωμονῆσθον	ἀγνωμονῆσθον
	Plural	ἀγνωμονώμεθα	ἀγνωμονῆσθε	ἀγνωμονῶνται
Optative	Singular	ἀγνωμονοίμην	ἀγνωμονοῖο	ἀγνωμονοῖτο
	Dual		ἀγνωμονοῖσθον	ἀγνωμονοίσθην
	Plural	ἀγνωμονοίμεθα	ἀγνωμονοῖσθε	ἀγνωμονοῖντο
Imperative	Singular		ἀγνωμονοῦ	ἀγνωμονείσθω
	Dual		ἀγνωμονεῖσθον	ἀγνωμονείσθων
	Plural		ἀγνωμονεῖσθε	ἀγνωμονείσθων, ἀγνωμονείσθωσαν
Infinitive		ἀγνωμονεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνωμονουμενος ἀγνωμονουμενου	ἀγνωμονουμενη ἀγνωμονουμενης	ἀγνωμονουμενον ἀγνωμονουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνωμόνουν	ἠγνωμόνεις	ἠγνωμόνειν*
	Dual		ἠγνωμονεῖτον	ἠγνωμονείτην
	Plural	ἠγνωμονοῦμεν	ἠγνωμονεῖτε	ἠγνωμόνουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνωμονούμην	ἠγνωμονοῦ	ἠγνωμονεῖτο
	Dual		ἠγνωμονεῖσθον	ἠγνωμονείσθην
	Plural	ἠγνωμονούμεθα	ἠγνωμονεῖσθε	ἠγνωμονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἐφ’ ᾧ φασιν εἰπεῖν ἐκεῖνον ὡσ Ἀντίπατροσ καλῶσ ποιεῖ μόνον αὐτὸν αἰσχυνόμενοσ ἐφ’ οἷσ ἀγνωμονεῖν μέλλει πρὸσ τὴν πόλιν ἔπειτα λέγειν ἀρξάμενον οὐχ ὑπομένων, ἀλλ’ ἀντικρούων καὶ δυσκολαίνων ἐποίησεν ἀποσιωπῆσαι. (Plutarch, chapter 27 2:1)
μὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀντὶ μὲν τῆσ νίκησ καὶ τῆσ εὐτυχίασ ὅμοια ποιήσητε τοῖσ ἡττημένοισ τε καὶ ἀτυχοῦσιν, ἀντὶ δὲ τῶν ἐκ θεοῦ ἀναγκαίων ἀγνωμονεῖν δόξητε, προδοσίαν καταγνόντεσ ἀντὶ τῆσ ἀδυναμίασ οὐχ ἱκανοὺσ γενομένουσ διὰ τὸν χειμῶνα πρᾶξαι τὰ προσταχθέντα· (Xenophon, Hellenica, , chapter 7 35:1)
τὸ δὲ πᾶσιν οἷσ ἔξεστι τοὺσ εὐεργέτασ κοσμεῖν καὶ μηδὲν τῶν εἰκότων ἐλλείπειν οὕτωσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δι’ ἄμφω ταῦτα τοῦ παντὸσ ἄξιον χρῆσθαι ὥστε καὶ ἄνθρωποι πάντεσ καὶ οἱ τὸν Ὄλυμπον οἰκοῦντεσ θεοὶ καὶ δαίμονεσ τὴν αὐτὴν περὶ τούτου φέρουσι ψῆφον καὶ ξυγχωροῦσι κατὰ ταῦτα, οἱ μὲν τοῦ μηδένα μὴ δεῖν τὸ παράπαν ἔτ’ ἔχειν ἀγνωμονεῖν παράδειγμα τὸν Ἰξίονα καὶ τὴν Ἰξίονοσ τύχην προθέντεσ τῷ βίῳ, τοὺσ δὲ οὐδὲ λέγειν ἔξεστιν ὁπόσου δή τινοσ τοὺσ σφῶν ἀξιοῦσι γονέασ καὶ παιδευτὰσ, καὶ ὅπωσ τούτοισ καὶ ζῶσι καὶ τελευτήσασι τὸν ἅπαντα τοῦ βίου κέχρηνται χρόνον, οὐ μόνον πλείστασ καὶ μεγίστασ καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ χάριτασ αὐτοῖσ ἐκτιννύντεσ καὶ σχεδὸν ὑπὲρ κεφαλῆσ αἴροντεσ, ἀλλὰ καὶ μετ’ αὐτοὺσ, ὡσ εἰπεῖν, τοὺσ θεοὺσ ἄγοντεσ σφᾶσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 48:2)
ἀγνωμονεῖν δὴ δόξειεν ἂν ὁ Ἵππαρχοσ πρὸσ τὴν τοιαύτην ὁλοσχέρειαν γεωμετρικῶσ ἀντιλέγων, ἐν ᾗ χάριν εἰδέναι δεῖ τοῖσ καὶ ὁπωσοῦν ἀπαγγείλασιν ἡμῖν τὴν τῶν τόπων φύσιν. (Strabo, Geography, book 2, chapter 1 44:10)
καὶ οὕτωσ ἐπεὶ ἀνεκτήσατο αὐτὴν ἄδειάν τε αὐτῇ ὑπισχνούμενοσ καὶ τοῖσ οἰκείοισ μηδὲν ἐπ’ ἀφανισμῷ τἀληθοῦσ τρεπομένῃ, τρίψειν γε μὴν κακοῖσ τοῖσ ὑστάτοισ ἀγνωμονεῖν προθεμένην, ὑπισχνεῖται καὶ ὤμοσεν ἦ μὴν ἐρεῖν τὰ πάντα ὃν ἐπράχθη τρόπον, λέγουσα μὲν, ὡσ ἔφασαν οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀληθῆ τὰ πάντα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 88:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀγνωμονέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀγνωμονέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어