뜻

1. to perform sacred rites
2. to live piously or chastely

예문

• ὦ μάκαρ, ὅστις εὐδαίμων τελετὰς θεῶν εἰδὼς βιοτὰν ἁγιστεύει καὶ θιασεύεται ψυχὰν ἐν ὄρεσσι βακχεύων ὁσίοις καθαρμοῖσιν, τά τε ματρὸς μεγάλας ὄρ- για Κυβέλας θεμιτεύων, ἀνὰ θύρσον τε τινάσσων, κισσῷ τε στεφανωθεὶς Διόνυσον θεραπεύει. (Euripides, choral, strophe 11)

  (에우리피데스, choral, strophe 11)

• ἁγιστεύω καὶ εἰμὶ καθαρὰ καὶ ἁγνὴ ἀπό <τε> τῶν ἄλλων τῶν οὐ καθαρευόντων καὶ ἀπ ἀνδρὸς συνουσίας, καὶ τὰ θεοίνια καὶ τὰ ἰοβάκχεια γεραρῶ τῷ Διονύσῳ κατὰ τὰ πάτρια καὶ ἐν τοῖς καθήκουσι χρόνοις. (Demosthenes, Speeches 51-61, 119:1)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 119:1)

• ἁγιστεύει τῷ Ἠλείων καὶ αὐτὴ λουτρά τε ἐσφέρει τῷ θεῷ καὶ μάζας κατατίθησιν αὐτῷ μεμαγμένας μέλιτι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 20 4:1)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 20 4:1)

• γυνὴ δὲ ἡ ἀεὶ τὴν ἱερωσύνην λαμβάνουσα ἁγιστεύει μὲν τὸ ἀπὸ τούτου, οὐ μὴν οὐδὲ τὰ πρότερα ἔσται πλέον ἢ ἑνὸς ἀνδρὸς ἐς πεῖραν ἀφιγμένη. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 25 21:4)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 25 21:4)

• τούτοις οὐ μόνον τὰ ἐς τὰς μίξεις ἀλλὰ καὶ ἐς τὰ ἄλλα ἁγιστεύειν καθέστηκε τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα, καὶ οὔτε λουτρὰ οὔτε δίαιτα λοιπὴ κατὰ τὰ αὐτά σφισι καθὰ καὶ τοῖς πολλοῖς ἐστιν, οὐδὲ ἐς οἰκίαν παρίασιν ἀνδρὸς ἰδιώτου. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 13 2:3)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 13 2:3)

유사 형태

• ἁγιστείας (11)
• ἁγιστεύει (4)
• ἁγιστείαν (3)
• ἁγιστείαις (3)
• ἁγιστεία (1)
• ἁγιστεύσειν (1)
• ἁγιστεύουσι (1)
• ἁγιστείᾳ (1)
• ἁγιστεύω (1)
• ἁγιστεύειν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.