뜻

1. to perform sacred rites, to minister

예문

• τοῖς δὲ συμβουλευομένοις τῶν Θηβαίων περὶ τῆς ἱερουργίας καὶ τοῦ πένθους, ἣν ποιοῦνται τῇ Λευκοθέᾳ, συνεβούλευσεν εἰ μὲν θεὸν ἡγοῦνται, μὴ θρηνεῖν, εἰ δὲ ἄνθρωπον, μὴ ἱερουργεῖν ὡς θεῷ. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 261)

  (플루타르코스, Apophthegmata Laconica, , section 261)

• "εἰ μὲν θεὸν ἡγοῦνται, μὴ θρηνεῖν εἰ δὲ ἄνθρωπον, μὴ ἱερουργεῖν ὡς θεῷ. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 261)

  (플루타르코스, Apophthegmata Laconica, , section 261)

• μέλλων δὲ ἱερουργεῖν εἰς Τραχῖνα <Λίχαν> τὸν κήρυκα ἔπεμψε λαμπρὰν ἐσθῆτα οἴσοντα. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 7 7:15)

  (아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 7:15)

• ὀξυβελεῖς τε γὰρ αὐτῷ καὶ καταπέλται παρῆσαν οὐκ ὀλίγοι καὶ λιθοβόλοι, δι ὧν οὐ μόνον ἠμύνετο τοὺς πολεμοῦντας, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς τῶν ἱερουργούντων ἀνῄρει. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 18:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 18:1)

• μάθοι δ ἄν τις ἐντεῦθεν τὴν ὑπερβολὴν ἧς ἔχομεν περὶ τὸν θεὸν εὐσεβείας καὶ τὴν φυλακὴν τῶν νόμων, μηδὲν ὑπὸ τῆς πολιορκίας διὰ φόβον ἐμποδιζομένων πρὸς τὰς ἱερουργίας, ἀλλὰ δὶς τῆς ἡμέρας πρωΐ τε καὶ περὶ ἐνάτην ὡρ´αν ἱερουργούντων ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, καὶ μηδὲ εἴ τι περὶ τὰς προσβολὰς δύσκολον εἰή τὰς θυσίας παυόντων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 83:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 83:1)

유사 형태

• ἱερουργίας (35)
• ἱερουργίαν (18)
• ἱερουργίαις (16)
• ἱερουργιῶν (5)
• ἱερουργεῖν (4)
• ἱερούργησε (1)
• ἱερουργημάτων (1)
• ἱερουργίᾳ (1)
• ἱερουργῶν (1)
• ἱερούργησεν (1)
• ἱερουργήσας (1)
• ἱερουργῇ (1)
• ἱερουργία (1)
• ἱερουργοῦντα (1)
• ἱερουργήσειν (1)
• ἱερουργῆσαι (1)
• ἱερουργίαι (1)
• ἱερουργῆται (1)
• ἱερουργοὶ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.