Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀβουλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀβουλέω

Structure: ἀβουλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: 부정 접두사 a bou/lomai

Sense

  1. to be unwilling

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀβουλῶ ἀβουλεῖς ἀβουλεῖ
Dual ἀβουλεῖτον ἀβουλεῖτον
Plural ἀβουλοῦμεν ἀβουλεῖτε ἀβουλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀβουλῶ ἀβουλῇς ἀβουλῇ
Dual ἀβουλῆτον ἀβουλῆτον
Plural ἀβουλῶμεν ἀβουλῆτε ἀβουλῶσιν*
OptativeSingular ἀβουλοῖμι ἀβουλοῖς ἀβουλοῖ
Dual ἀβουλοῖτον ἀβουλοίτην
Plural ἀβουλοῖμεν ἀβουλοῖτε ἀβουλοῖεν
ImperativeSingular ἀβούλει ἀβουλείτω
Dual ἀβουλεῖτον ἀβουλείτων
Plural ἀβουλεῖτε ἀβουλούντων, ἀβουλείτωσαν
Infinitive ἀβουλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀβουλων ἀβουλουντος ἀβουλουσα ἀβουλουσης ἀβουλουν ἀβουλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀβουλοῦμαι ἀβουλεῖ, ἀβουλῇ ἀβουλεῖται
Dual ἀβουλεῖσθον ἀβουλεῖσθον
Plural ἀβουλούμεθα ἀβουλεῖσθε ἀβουλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀβουλῶμαι ἀβουλῇ ἀβουλῆται
Dual ἀβουλῆσθον ἀβουλῆσθον
Plural ἀβουλώμεθα ἀβουλῆσθε ἀβουλῶνται
OptativeSingular ἀβουλοίμην ἀβουλοῖο ἀβουλοῖτο
Dual ἀβουλοῖσθον ἀβουλοίσθην
Plural ἀβουλοίμεθα ἀβουλοῖσθε ἀβουλοῖντο
ImperativeSingular ἀβουλοῦ ἀβουλείσθω
Dual ἀβουλεῖσθον ἀβουλείσθων
Plural ἀβουλεῖσθε ἀβουλείσθων, ἀβουλείσθωσαν
Infinitive ἀβουλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀβουλουμενος ἀβουλουμενου ἀβουλουμενη ἀβουλουμενης ἀβουλουμενον ἀβουλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ ἀβουλεῖν καὶ μὴ ἐθέλειν μηδ’ ἐπιθυμεῖν οὐκ εἰσ τὸ ἀπωθεῖν καὶ ἀπελαύνειν ἀπ’ αὐτῆσ καὶ εἰσ ἅπαντα τἀναντία ἐκείνοισ θήσομεν; (Plato, Republic, book 4 406:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION