Ancient Greek-English Dictionary Language

Ῥωμαῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: Ῥωμαῖος

Structure: Ῥωμαι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Roman

Examples

  • εἴθε σε, ἔφη, Ἕλληνα μᾶλλον ἢ Ῥωμαῖον πεποιήκει. (Lucian, (no name) 40:2)
  • εἰ μέντοι τοῖσ μεγίστοισ καὶ κυριωτάτοισ εἰσ τὰ ὅπλα πράγμασι καὶ λογισμοῖσ προστίθεται πρωτεῖον ἀρετῆσ ἀνδρὸσ ἡγεμόνοσ, οὐ μικρὸν ὁ Λάκων τὸν Ῥωμαῖον ἀπολέλοιπε. (Plutarch, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 3 3:1)
  • τῇ δ’ ὑστεραίᾳ Βροῦτοσ ἄνδρα Ῥωμαῖον ἐστρατηγηκότα καὶ πεπιστευμένον ὑπ’ αὐτοῦ, Λεύκιον Πέλλαν, Σαρδιανῶν κατηγορούντων ἐπὶ κλοπαῖσ δημοσίᾳ καταγνοὺσ ἠτίμωσε· (Plutarch, Brutus, chapter 35 1:1)
  • Νεοκωμίτασ γὰρ ἔναγχοσ ὑπὸ Καίσαροσ ἐν Γαλατίᾳ κατῳκισμένουσ ἀφῃροῦντο τῆσ πολιτείασ καὶ Μάρκελλοσ ὑπατεύων ἕνα τῶν ἐκεῖ βουλευτῶν εἰσ Ῥώμην ἀφικόμενον ᾔκιστο ῥάβδοισ, ἐπιλέγων ὡσ ταῦτα τοῦ μὴ Ῥωμαῖον εἶναι παράσημα προστίθησιν αὐτῷ, καὶ δεικνύειν ἀπιόντα Καίσαρι ἐκέλευε. (Plutarch, Caesar, chapter 29 2:1)
  • καθάπερ φασὶ Σέξτιον τὸν Ῥωμαῖον ἀφεικότα τὰσ ἐν τῇ πόλει τιμὰσ καὶ ἀρχὰσ διὰ φιλοσοφίαν, ἐν δὲ τῷ φιλοσοφεῖν αὖ πάλιν δυσπαθοῦντα καὶ χρώμενον τῷ λόγῳ χαλεπῷ τὸ πρῶτον, ὀλίγου δεῆσαι καταβαλεῖν ἑαυτὸν ἔκ τινοσ διήρουσ. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 5 3:2)

Synonyms

  1. Roman

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION