Strabo, Geography, book 3, chapter 1 8:

(스트라본, 지리학, book 3, chapter 1 8:)

ἀναλαβόντεσ δὲ λέγωμεν τὰ καθ’ ἕκαστα ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ἀκρωτηρίου ἀρξάμενοι. τοῦτο δέ ἐστι τὸ δυτικώτατον οὐ τῆσ Εὐρώπησ μόνον ἀλλὰ καὶ τῆσ οἰκουμένησ ἁπάσησ σημεῖον. περατοῦται μὲν γὰρ ὑπὸ τῶν δυεῖν ἠπείρων ἡ οἰκουμένη πρὸσ δύσιν, τοῖσ τε τῆσ Εὐρώπησ ἄκροισ καὶ τοῖσ πρώτοισ τῆσ Λιβύησ, ὧν τὰ μὲν Ἴβηρεσ ἔχουσι τὰ δὲ Μαυρούσιοι. προὔχει δὲ τὰ Ἰβηρικὰ ὅσον χιλίοισ καὶ πεντακοσίοισ σταδίοισ κατὰ τὸ λεχθὲν ἀκρωτήριον. καὶ δὴ καὶ τὴν προσεχῆ τούτῳ χώραν τῇ Λατίνῃ φωνῇ καλοῦσι Κούνεον, σφῆνα σημαίνειν βουλόμενοι. αὐτὸ δὲ τὸ ἄκρον καὶ προπεπτωκὸσ εἰσ τὴν θάλατταν Ἀρτεμίδωροσ εἰκάζει πλοίῳ, γενόμενοσ, φησίν, ἐν τῷ τόπῳ, προσλαμβάνειν δὲ τῷ σχήματι νησίδια τρία, τὸ μὲν ἐμβόλου τάξιν ἔχον τὰ δὲ ἐπωτίδων, ὑφόρμουσ ἔχοντα μετρίουσ. Ἡρακλέουσ δ’ οὔθ’ ἱερὸν ἐνταῦθα δείκνυσθαι ψεύσασθαι δὲ τοῦτο Ἔφορον οὔτε βωμόν, οὐδ’ ἄλλου τῶν θεῶν, ἀλλὰ λίθουσ συγκεῖσθαι τρεῖσ ἢ τέτταρασ κατὰ πολλοὺσ τόπουσ, οὓσ ὑπὸ τῶν ἀφικνουμένων στρέφεσθαι κατά τι πάτριον καὶ μεταφέρεσθαι σπονδοποιησαμένων· θύειν δ’ οὐκ εἶναι νόμιμον, οὐδὲ νύκτωρ ἐπιβαίνειν τοῦ τόπου, θεοὺσ φασκόντων κατέχειν αὐτὸν ἐν τῷ τότε χρόνῳ, ἀλλὰ τοὺσ ἐπὶ θέαν ἥκοντασ ἐν κώμῃ πλησίον νυκτερεύειν, εἶτ’ ἐπιβάλλειν ἡμέρασ ὕδωρ ἐπιφερομένουσ διὰ τὴν ἀνυδρίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION