Sophocles, choral, strophe 3

(소포클레스, choral, strophe 3)

οἰκτρὰ μὲν νόστοισ αὐδά, οἰκτρὰ δ’ ἐν κοίταισ πατρῴαισ ὅτε οἱ παγχάλκων ἀνταία γενύων ὡρμάθη πλαγά. δόλοσ ἦν ὁ φράσασ, ἔροσ ὁ κτείνασ, δεινὰν δεινῶσ προφυτεύσαντεσ μορφάν, εἴτ’ οὖν θεὸσ εἴτε βροτῶν ἦν ὁ ταῦτα πράσσων. ὦ πασᾶν κείνα πλέον ἁμέρα ἐλθοῦσ’ ἐχθίστα δή μοι· ὦ νύξ, ὦ δείπνων ἀρρήτων ἔκπαγλ’ ἄχθη, τοὺσ ἐμὸσ ἴδε πατὴρ θανάτουσ αἰκεῖσ διδύμαιν χειροῖν, αἳ τὸν ἐμὸν εἷλον βίον πρόδοτον, αἵ μ’ ἀπώλεσαν· οἷσ θεὸσ ὁ μέγασ Ὀλύμπιοσ ποίνιμα πάθεα παθεῖν πόροι, μηδέ ποτ’ ἀγλαί̈ασ ἀποναίατο τοιάδ’ ἀνύσαντεσ ἔργα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION