Plutarch, De cohibenda ira, section 14 1:

μήτε εὐτυχοῦντασ, αὔξει γὰρ τὸν φθόνον· μήτε δυστυχοῦντασ, ἀφαιρεῖ γὰρ τὸν ἔλεον, ὅταν δυσκολαίνωσι καὶ μάχωνται τοῖσ συναχθομένοισ· ὡσ ὁ Πρίαμοσ ἔρρετε, λωβητῆρεσ, ἐλεγχέεσ· οὔ νυ καὶ ὑμῖν οἴκοι ἔστι γόοσ, ὅτι μ’ ἤλθετε κηδήσοντεσ; ἡ δ’ εὐκολία τοῖσ μὲν βοηθεῖ τὰ δ’ ἐπικοσμεῖ τὰ δὲ συνηδύνει, περιγίνεται δὲ τῇ πραότητι καὶ θυμοῦ καὶ δυσκολίασ ἁπάσησ· διέτρεψε παραχρῆμα καὶ μετέθηκε.