Plutarch, De cohibenda ira, section 13

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 13)

καὶ μὴν τάσ γε συνεχεῖσ καὶ πυκνὰσ καὶ κατὰ μικρὸν ἐν τῇ ψυχῇ συλλεγομένασ ὀργὰσ μάλιστα φιλαυτία καὶ δυσκολία μετὰ τρυφῆσ καὶ μαλακίασ οἱο͂ν σμῆνοσ ἢ σφηκιὰν ἡμῖν ἐντίκτουσι. ὁ δ’ οὔτ’ ἄγαν ὀπτοῖσιν οὔτ’ ἑφθοῖσ ἄγαν, οὔτ’ ἧττον οὔτε μᾶλλον οὔτε διὰ μέσου ἠρτυμένοισι χαίρων ὥστ’ ἐπαινέσαι, χιόνοσ δὲ μὴ παρούσησ οὐκ ἂν πιὼν, οὐδ’ ἄρτον ἐξ ἀγορᾶσ φαγὼν οὐδὲ ὄψου γευσάμενοσ ἐν λιτοῖσ ἢ κεραμεοῖσ σκεύεσιν, οὐδὲ κοιμηθεὶσ ἐπὶ στρωμνῆσ μὴ οἰδούσησ ὥσπερ θαλάττησ διὰ βάθουσ κεκινημένησ, ῥάβδοισ δὲ καὶ πληγαῖσ τοὺσ περὶ τράπεζαν ὑπηρέτασ ἐπιταχύνων μετὰ δρόμου καὶ βοῆσ καὶ ἱδρῶτοσ, ὥσπερ φλεγμοναῖσ καταπλάσματα κομίζοντασ, ἀσθενεῖ καὶ φιλαιτίῳ καὶ μεμψιμοίρῳ δουλεύων διαίτῃ, καθάπερ ὑπὸ βηχὸσ ἐνδελεχοῦσ προσκρουμάτων πολλῶν ἔλαθεν ἑλκώδη καὶ καταρροϊκὴν διάθεσιν περὶ τὸ θυμοειδὲσ ἀπεργασάμενοσ. ἐθιστέον οὖν τὸ σῶμα δι’ εὐτελείασ πρὸσ εὐκολίαν αὔταρκεσ ἑαυτῷ γινόμενον·

ολ γάρ ὀλίγων δεόμενοι πολλῶν οὐκ ἀποτυγχάνουσι. καὶ δεινὸν οὐδὲν ἀρξαμένουσ ἀπὸ τῆσ τροφῆσ σιωπῇ χρήσασθαι τοῖσ παρατυγχάνουσι, καὶ μὴ πολλὰ χολουμένουσ καὶ δυσκολαίνοντασ ἀτερπέστατον ὄψον ἐμβαλεῖν ἑαυτοῖσ καὶ φίλοισ τὴν ὀργήν· δόρπου δ’ οὐκ ἄν πωσ ἀχαρίστερον ἄλλο γένοιτο, διὰ πρόσκαυσιν ἢ καπνὸν ἢ ἁλῶν ἔνδειαν ἢ ψυχρότερον ἄρτον οἰκετῶν τυπτομένων καὶ λοιδορουμένησ γυναικόσ. Ἀρκεσιλάου δὲ μετὰ ξένων τινῶν ἑστιῶντοσ τοὺσ φίλουσ παρετέθη τὸ δεῖπνον, ἄρτοι δ’ οὐκ ἦσαν ἀμελησάντων πρίασθαι τῶν παίδων.

ἐφ’ ᾧ τίσ οὐκ ἂν ἡμῶν διέστησε τοὺσ τοίχουσ κεκραγώσ; "τὸ συμποτικὸν εἶναι τὸν σοφόν. τοῦ δὲ Σωκράτουσ ἐκ παλαίστρασ παραλαβόντοσ τὸν Εὐθύδημον, ἡ Ξανθίππη μετ’ ὀργῆσ ἐπιστᾶσα καὶ λοιδορηθεῖσα τέλοσ ἀνέτρεψε τὴν τράπεζαν, ὁ δ’ Εὐθύδημοσ ἐξαναστὰσ ἀπῄει περίλυποσ γενόμενοσ· "οὐ πρῴην ὄρνισ τισ εἰσπτᾶσα ταὐτὸ τοῦτ’ ἐποίησεν, ἡμεῖσ δ’ οὐκ ἠγανακτήσαμεν; δεῖ γὰρ σὺν εὐκολίᾳ καὶ γέλωτι καὶ φιλοφροσύνῃ τοὺσ φίλουσ δέχεσθαι, μὴ τὰσ ὀφρῦσ συνάγοντασ μηδὲ φρίκην καὶ τρόμον ἐμβάλλοντασ τοῖσ ὑπηρετοῦσιν.

ἐθιστέον δὲ καὶ σκεύεσιν εὐκόλωσ ὁμιλεῖν ἅπασι καὶ μὴ τῷδε μᾶλλον ἢ τῷδε χρῆσθαι· καθάπερ ἔνιοι πολλῶν παρόντων ἓν ἐξελόμενοι κανθάριον, ὡσ Μάριον ἱστοροῦσιν, ἢ ῥυτὸν οὐκ ἂν ἑτέρῳ πίοιεν. οὕτω δὲ καὶ πρὸσ ληκύθουσ ἔχουσι καὶ πρὸσ στλεγγίδασ, ἀγαπῶντεσ ἐκ πασῶν μίαν εἶθ’ ὅταν συντριβῇ τι τούτων ἢ ἀπόληται, βαρέωσ φέρουσι καὶ κολάζουσιν. ἀφεκτέον οὖν τῷ πρὸσ ὀργὴν φαύλωσ ἔχοντι καὶ τῶν σπανίων καὶ περιττῶν, οἱο͂ν ἐκπωμάτων καὶ σφραγίδων καὶ λίθων πολυτελῶν ἐξίστησι γὰρ ἀπολλύμενα μᾶλλον τῶν εὐπορίστων καὶ συνήθων. "πένητα σεαυτόν ἐὰν γὰρ ταύτην ἀπολέσῃσ, ἑτέραν οὐ κτήσῃ τοιαύτην.

καὶ μέντοι καὶ συνέπεσε τοῦ πλοίου καταδύντοσ ἀπολέσθαι τὴν σκηνήν·

ὁ δὲ Νέρων ἀναμνησθεὶσ τοῦ Σενέκα μετριώτερον ἤνεγκεν. ἡ δὲ πρὸσ τὰ πράγματ’ εὐκολία καὶ πρὸσ οἰκέτασ εὔκολον ποιεῖ καὶ πρᾶον εἰδὲπρὸσ οἰκέτασ, δῆλον ὅτι καὶ πρὸσ φίλουσ καὶ πρὸσ ἀρχομένουσ. ὁρῶμεν δὲ καὶ δούλουσ νεωνήτουσ δὲ; περὶ τοῦ πριαμένου πυνθανομένουσ, οὐκ εἰ δεισιδαίμων οὐδ’ εἰ φθονερὸσ ἀλλ’ εἰ θυμώδησ· καὶ ὅλωσ σὺν ὁμγῇ μηδὲ σωφροσύνην ἄνδρασ γυναικῶν μηδ’ ἔρωτα γυναῖκασ ἀνδρῶν ὑπομένειν δυναμένασ μηδὲ συνήθειαν ἀλλήλων φίλουσ. οὕτωσ οὕτωσ γάμοσ οὔτε φιλία μετ’ ὀργῆσ ἀνεκτόν· ἀλλὰ χωρὶσ ὀργῆσ καὶ μέθη κοῦφόν ἐστιν.

ὁ γὰρ τοῦ θεοῦ νάρθηξ ἱκανὸσ κολαστὴσ τοῦ μεθύοντοσ, ἂν μὴ προσγενόμενοσ ὁ θυμὸσ ὠμηστὴν καὶ μαινόλην ἀντὶ λυαίου καὶ χορείου ποιήσῃ τὸν ἄκρατον. καὶ τὴν μανίαν αὐτὴν καθ’ αὑτὴν ἡ Ἀντίκυρα θεραπεύει, μιχθεῖσα δ’ ὀργῇ τραγῳδίασ ποιεῖ καὶ μύθουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION