Plutarch, De sera numinis vindicta, section 18

(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 18)

"λόγοσ ὁ τοῦ θεοῦ τὴν πρόνοιαν ἅμα καὶ τὴν διαμονὴν τῆσ ἀνθρωπίνησ ψυχῆσ βεβαιῶν, καὶ θάτερον οὐκ ἔστιν ἀπολιπεῖν ἀναιροῦντα θάτερον. "μόνῳ οὖν χρῶμαι τῷ εἰκότι. "οὔσῃ δὲ τῇ ψυχῇ μετὰ τὴν τελευτὴν μᾶλλον εἰκόσ ἐστι καὶ τιμὰσ ἀποδίδοσθαι καὶ τιμωρίασ· "ἀγωνίζεται γὰρ ὥσπερ ἀθλητὴσ κατὰ τὸν βίον· "ὅταν δὲ διαγωνίσηται, τότε τυγχάνει τῶν προσηκόντων. "ἀλλ’ ἃσ μὲν ἐκεῖ καθ’ ἑαυτὴν οὖσα κομίζεται τῶν προβεβιωμένων χάριτασ ἤ τινασ κολάσεισ, οὐδέν εἰσι πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ ζῶντασ, ἀλλ’ ἀπιστοῦνται καὶ λανθάνουσιν αἱ δὲ διὰ τῶν παίδων ἰοῦσαι καὶ διὰ γένουσ, ἐμφανεῖσ τοῖσ δεῦρο γενόμεναι, πολλοὺσ ἀποτρέπουσι καὶ συστέλλουσι τῶν πονηρῶν. ὅτι δ’ οὐκ ἔστιν αἰσχίων καὶ λυποῦσα μᾶλλον ἑτέρα κόλασισ ἢ τοὺσ ἐξ ἑαυτῶν κακὰ πάσχοντασ δι’ αὑτοὺσ ὁρᾶν, καὶ ὅτι ψυχὴν ἀνδρὸσ; "ἀσεβοῦσ καὶ παρανόμου μετὰ θάνατον ἐφορῶσαν οὐκ ἀνδριάντασ οὐδὲ τιμάσ τινασ, ἀνατρεπομένασ ἀλλὰ παῖδασ ἢ φίλουσ ἢ γένοσ οἰκεῖον αὑτῆσ ἀτυχήμασι χρωμένουσ μεγάλοισ δι’ αὑτὴν καὶ δίκην τίνοντασ, οὐδεὶσ ἂν ἀναπείσειεν αὖθισ ἐπὶ ταῖσ τοῦ Διὸσ τιμαῖσ ἄδικον γενέσθαι καὶ ἀκόλαστον, ἔχω μέν τινα καὶ· "λόγον εἰπεῖν ἔναγχοσ ἀκηκοώσ, ὀκνῶ δὲ μὴ φανῇ μῦθοσ ὑμῖν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION