Plutarch, De gloria Atheniensium, section 2 4:

(플루타르코스, De gloria Atheniensium, section 2 4:)

οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι μέγα φρονοῦντεσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἐπεφέροντο καὶ περιελάμβανον κύκλῳ τὰ τείχη], τῶν δὲ Μαντινέων ἔκπληξισ ἦν καὶ ἀλαλαγμὸσ καὶ διαδρομή, ὡσ ῥεῦμα τὴν δύναμιν ἀθρόαν ἐμπίπτουσαν ὤσασθαι μὴ δυναμένων μηδ’ ἐπινοούντων βοήθειαν. ἐν τούτῳ δὲ καιροῦ καὶ τύχησ Ἀθηναῖοι κατέβαινον ἀπὸ τῶν ἄκρων εἰσ τὴν Μαντινικὴν οὐκ εἰδότεσ τὴν ῥοπὴν οὐδὲ τὴν ὀξύτητα τοῦ ἀγῶνοσ, ἀλλ’ ὁδῷ πορευόμενοι καθ’ ἡσυχίαν ὡσ δέ τισ ἀστῶν ἐκδραμὼν ἀπήγγειλε τὸν κίνδυνον, ὀλίγοι μὲν ὄντεσ ὡσ πρὸσ τὸ πλῆθοσ τῶν πολεμίων, ἐξ ὁδοῦ δὲ κεκμηκότεσ, οὐδενὸσ δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων παρόντοσ, ὅμωσ εὐθὺσ εἰσ τάξιν καθίσταντο τοῖσ πλείστοισ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION