Plutarch, De garrulitate, section 6

τοῦτο τοίνυν πρῶτον ὑπομιμνήσκωμεν αὐτούσ, ὅτι, καθάπερ τὸν οἶνον ἡδονῆσ ἕνεκα καὶ φιλοφροσύνησ εὑρημένον οἱ προσβιαζόμενοι πολὺν πίνειν καὶ ἄκρατον ἐνίουσ εἰσ ἀηδίαν καὶ παροινίαν τρέπουσιν, οὕτω τὸν λόγον ἥδιστον ὄντα καὶ φιλανθρωπότατον συμβόλαιον οἱ χρώμενοι κακῶσ καὶ προχείρωσ ἀπάνθρωπον ποιοῦσι καὶ ἄμικτον, οἷσ οἰόνται χαρίζεσθαι λυποῦντεσ καὶ ἀφ’ ὧν θαυμάζεσθαι καταγελώμενοι καὶ δι’ ὧν φιλεῖσθαι δυσχεραινόμενοι.