Plutarch, De defectu oraculorum, section 24

(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 24)

"τὰ κωλύοντα ποιεῖν κόσμουσ ἀπείρουσ οὐκ ἀπείργει πλείονασ ἑνὸσ ποιεῖν. καὶ γὰρ οἱο͂́ν τ’ ἔστιν εἶναι καὶ μαντικὴν καὶ πρόνοιαν ἐν πλείοσι κόσμοισ, καὶ τὸ μικροτάτην τύχην παρεμπίπτειν, τὰ δὲ πλεῖστα καὶ μέγιστα τάξιν λαμβάνειν πρὸσ γένεσιν καὶ μεταβολήν, ὧν οὐδὲν ἡ ἀπειρία δέχεσθαι πέφυκεν. "ἔπειτα τῷ λόγῳ μᾶλλον ἕπεται τὸ τῷ θεῷ μὴ μονογενῆ μηδ’ ἔρημον εἶναι τὸν κόσμον. "ἀγαθὸσ γὰρ ὢν τελέωσ οὐδεμιᾶσ ἀρετῆσ ἐνδεήσ ἐστιν, ἥκιστα δὲ τῶν περὶ δικαιοσύνην καὶ φιλίαν· "κάλλισται γὰρ αὗται καὶ θεοῖσ πρέπουσαι. "μάτην δ’ οὐδὲν ἔχειν οὐδ’ ἄχρηστον θεὸσ πέφυκεν. "εἰσὶν οὖν ἐκτὸσ ἕτεροι θεοὶ καὶ κόσμοι, πρὸσ οὓσ χρῆται ταῖσ κοινωνικαῖσ ἀρεταῖσ· "οὐ γὰρ πρὸσ αὑτὸν οὐδὲ μέροσ αὑτοῦ χρῆσίσ ἐστι δικαιοσύνησ ἢ χάριτοσ ἢ χρηστότητοσ ἀλλὰ πρὸσ ἄλλουσ; ". ὥστ’ οὐκ εἰκὸσ ἄφιλον οὐδ’ ἀγείτονα τόνδ’ οὐδ’ ἄμικτον ἐν ἀπείρῳ κενῷ τὸν κόσμον σαλεύειν· "ἐπεὶ καὶ τὴν φύσιν ὁρῶμεν τὰ καθ’ ἕκαστα γένεσιν καὶ εἴδεσιν οἱο͂ν ἀγγείοισ ἢ περικαρπίοισ σπέρματοσ περιέχουσαν. "οὐδὲν γὰρ ἐν ἀριθμῷ τῶν ὄντων ἔστιν, οὗ γε μὴ λόγοσ ὑπάρχει κοινόσ, οὐδὲ τυγχάνει τῆσ τοιᾶσδε προσηγορίασ ὃ μὴ κοινῶσ ποιὸν ἢ ἰδίωσ ἐστίν. ὁ δὲ κόσμοσ οὐ λέγεται κοινῶσ εἶναι ποιόσ· "ἰδίωσ τοίνυν ποιόσ ἐστιν ἐκ διαφορᾶσ τῆσ πρὸσ ἄλλα συγγενῆ καὶ ὁμοειδῆ γεγονὼσ τοιοῦτοσ. "εἰ γὰρ οὔτ’ ἄνθρωποσ εἷσ οὔτ’ ἵπποσ ἐν τῇ φύσει γέγονεν οὔτ’ ἄστρον οὔτε θεὸσ οὔτε δαίμων, τί κωλύει μηδὲ κόσμον ἕνα τὴν φύσιν ἔχειν ἀλλ’ ἢ πλείονασ; "ὁ γὰρ λέγων, ὅτι καὶ γῆν μίαν ἔχει καὶ θάλατταν, ἐμφανὲσ τι παρορᾷ τὸ τῶν ὁμοιομερῶν τήν τε γὰρ γῆν εἰσ ὁμώνυμα μέρη καὶ τὴν θάλατταν ὡσαύτωσ διαιροῦμεν· "τοῦ δὲ κόσμου μέροσ οὐκέτι κόσμοσ ἀλλ’ ἐκ διαφόρων φύσεων συνέστηκε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION