Plutarch, De defectu oraculorum, section 29

(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 29)

"καὶ μὴν τὰ γ’ ἄλλα τῶν Στωικῶν τίσ ἂν φοβηθείη, πυνθανομένων πῶσ εἱμαρμένη μία μενεῖ καὶ πρόνοια, καὶ οὐ πολλοὶ Δίεσ καὶ Ζῆνεσ ἔσονται, πλειόνων ὄντων κόσμων; "οὐ γὰρ ὡσ σμήνουσ ἡγεμόνασ δεῖ ποιεῖν ἀνεξόδουσ οὐδὲ φρουρεῖν συγκλείσαντασ τῇ ὕλῃ μᾶλλον δὲ συμφράξαντασ, ὥσπερ οὗτοι τοὺσ θεοὺσ ἀέρων ἕξεισ ποιοῦντεσ καὶ ὑδάτων καὶ πυρὸσ δυνάμεισ ἐγκεκραμένασ ἡγούμενοι συγγεννῶσι τῷ κόσμῳ καὶ πάλιν συγκατακάουσιν, οὐκ ἀπολύτουσ οὐδ’ ἐλευθέρουσ οἱο͂ν ἡνιόχουσ ἢ κυβερνήτασ ὄντασ ἀλλ’, ὥσπερ ἀγάλματα προσηλοῦται καὶ συντήκεται βάσεσιν, οὕτωσ ἐγκεκλειμένουσ εἰσ τὸ σωματικὸν καὶ συγκαταγεγομφωμένουσ, κοινωνοῦντασ αὐτῷ μέχρι φθορᾶσ καὶ διαλύσεωσ ἁπάσησ καὶ μεταβολῆσ. "πρῶτον μὲν γὰρ εἰ τὸ πολλοὺσ εἶναι Δίασ καὶ Ζῆνασ ἄτοπόν ἐστι, πολλῷ δήπουθεν ἔσται τὰ ἐκείνων ἀτοπώτερα· "καὶ γὰρ ἡλίουσ καὶ σελήνασ καὶ Ἀπόλλωνασ καὶ Ἀρτέμιδασ καὶ Ποσειδῶνασ ἐν ἀπείροισ κόσμων περιόδοισ ἀπείρουσ ποιοῦσιν. "ἔπειτα τίσ ἀνάγκη πολλοὺσ εἶναι Δίασ, ἂν πλείονεσ ὦσι κόσμοι, καὶ μὴ καθ’ ἕκαστον ἄρχοντα πρῶτον καὶ ἡγεμόνα τοῦ ὅλου θεὸν ἔχοντα καὶ νοῦν καὶ λόγον, οἱο͂σ ὁ παρ’ ἡμῖν κύριοσ ἁπάντων καὶ πατὴρ ἐπονομαζόμενοσ; "ἢ τί κωλύσει τῆσ τοῦ Διὸσ εἱμαρμένησ καὶ προνοίασ ὑπηκόουσ πάντασ εἶναι, καὶ τοῦτον ἐφορᾶν ἐν μέρει καὶ κατευθύνειν, ἐνδιδόντα πᾶσιν ἀρχὰσ καὶ σπέρματα καὶ λόγουσ τῶν περαινομένων; "οὐ γὰρ ἐνταῦθα μὲν ἓν συνίσταται σῶμα πολλάκισ ἐκ διεστώτων σωμάτων, οἱο͂ν ἐκκλησία καὶ στράτευμα καὶ χορόσ· "ὧν ἑκάστῳ καὶ ζῆν καὶ φρονεῖν καὶ μανθάνειν συμβέβηκεν, ὡσ οἰέται Χρύσιπποσ· "ἐν δὲ τῷ παντὶ δέκα κόσμουσ ἢ πεντήκοντ’ ἢ ἑκατὸν ὄντασ ἑνὶ χρῆσθαι λόγῳ καὶ πρὸσ ἀρχὴν συντετάχθαι μίαν ἀδύνατόν ἐστιν. "ἀλλὰ καὶ πάνυ πρέπει θεοῖσ ἡ τοιαύτη διάταξισ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION