Plutarch, De defectu oraculorum, section 11

(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 11)

"ὁ δ’ Ἡσίοδοσ οἰέται καὶ περιόδοισ τισὶ χρόνων γίγνεσθαι τοῖσ δαίμοσι τὰσ τελευτάσ· "λέγει γὰρ ἐν τῷ τῆσ Ναΐδοσ προσώπῳ καὶ τὸν χρόνον αἰνιττόμενοσ ἐννέα τοι ζώει γενεὰσ λακέρυζα κορώνη, ἀνδρῶν ἡβώντων ἔλαφοσ δέ τε τετρακόρωνοσ τρεῖσ δ’ ἐλάφουσ ὁ κόραξ γηράσκεται αὐτὰρ ὁ φοίνιξ ἐννέα τοὺσ κόρακασ· "δέκα δ’ ἡμεῖσ τοὺσ φοίνικασ νύμφαι ἐυπλόκαμοι, κοῦραι Διὸσ αἰγιόχοιο. "τοῦτον τὸν χρόνον εἰσ πολὺ πλῆθοσ ἀριθμοῦ συνάγουσιν οἱ μὴ καλῶσ δεχόμενοι τὴν γενεάν. ἔστι γὰρ ἐνιαυτόσ ὥστε γίγνεσθαι τὸ σύμπαν ἐννακισχίλια ἔτη καὶ ἑπτακόσια καὶ εἴκοσι τῆσ τῶν δαιμόνων ζωῆσ. ἔλαττον μὲν οὖν νομίζουσιν οἱ πολλοὶ τῶν μαθηματικῶν, πλέον δ’ οὐδὲ Πίνδαροσ εἴρηκεν εἰπὼν τὰσ νύμφασ ζῆν ἰσοδένδρου τέκμωρ αἰῶνοσ λαχοίσασ, διὸ καὶ καλεῖν αὑτὰσ ἁμαδρυάδασ. "λέγεισ, ὦ Κλεόμβροτε, γενεὰν ἀνδρὸσ εἰρῆσθαι τὸν ἐνιαυτόν; "οὔτε γάρ ἡβῶντοσ οὔτε γηρῶντοσ, ὡσ ἀναγιγνώσκουσιν ἔνιοι, χρόνοσ ἀνθρωπίνου βίου τοσοῦτὸσ ἐστιν. "ἀλλ’ οἱ μὲν ἡβώντων ἀναγιγνώσκοντεσ ἔτη τριάκοντα ποιοῦσι τὴν γενεὰν καθ’ Ἡράκλειτον, ἐν ᾧ χρόνῳ γεννῶντα παρέχει τὸν ἐξ αὑτοῦ γεγεννημένον ὁ γεννήσασ. "οἱ δὲ γηρώντων πάλιν οὐχ ἡβώντων γράφοντεσ ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν ἔτη νέμουσι τῇ γενεᾷ · "τὰ γὰρ πεντήκοντα καί τέσσαρα μεσούσησ ὁρ́ον ἀνθρωπίνησ ζωῆσ εἶναι, συγκείμενον ἔκ τε τῆσ ἀρχῆσ καὶ τῶν πρώτων δυεῖν ἐπιπέδων καὶ δυεῖν τετραγώνων καὶ δυεῖν κύβων, οὓσ καὶ Πλάτων ἀριθμοὺσ ἔλαβεν ἐν τῇ ψυχογονίᾳ. καὶ ὁ λόγοσ ὅλωσ ᾐνίχθαι δοκεῖ τῷ Ἡσιόδῳ πρὸσ τὴν ἐκπύρωσιν, ὁπηνίκα συνεκλείπειν τοῖσ ὑγροῖσ εἰκόσ ἐστι τὰσ Νύμφασ, αἵ τ’ ἄλσεα καλὰ νέμονται καὶ πηγὰσ ποταμῶν καὶ πίσεα ποιήεντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION