Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 5 7:

σὲ δ’ οὐκ ἄν τισ, ὦ κακόδαιμον, θαυμάσειεν, εἰ δυνάμενοσ οὕτω ζῆν ἀνελευθέρωσ καὶ ἀπανθρώπωσ καὶ ἀμεταδότωσ καὶ πρὸσ φίλουσ ἀπηνῶσ καὶ πρὸσ πολίτασ ἀφιλοτίμωσ, κακοπαθεῖσ καὶ ἀγρυπνεῖσ καὶ ἐργολαβεῖσ καὶ κληρονομεῖσ καὶ ὑποπίπτεισ τηλικοῦτον ἔχων τῆσ ἀπραγμοσύνησ ἐφόδιον, τὴν ἀνελευθερίαν;