Plutarch, De cohibenda ira, section 12 2:

καὶ γὰρ τὸ δεῖσθαι τοῦ μὴ καταφρονοῦντόσ ἐστι, καὶ ταπεινὸσ φανεὶσ ὁ ἀδικήσασ ἔλυσε τὴν τῆσ ὀλιγωρίασ δόξαν. "οὗτοί σου καταγελῶσιν, ὦ Διόγενεσ · λαμβάνειν ἑαυτῷ, καὶ καταφρονεῖσθαι μὴ νομίζειν ἀλλὰ μᾶλλον ἐκείνου καταφρονεῖν, ὡσ δι’ ἀσθένειαν ἢ προπέτειαν ἢ ῤᾳθυμίαν ἢ ἀνελευθερίαν ἢ γῆρασ ἢ νεότητα πλημμελοῦντοσ. οἰκέταισ δὲ καὶ φίλοισ ἀφετέον τὸ τοιοῦτο παντάπασιν·