Plutarch, De cohibenda ira, section 2 3:

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 2 3:)

οὐδὲ γὰρ ἀκούει τῶν ἐκτὸσ ἡ ψυχὴ διὰ τὸν θόρυβον, ἐὰν μὴ καθάπερ κελευστὴν ἔνδοθεν ἔχῃ τὸν αὑτῆσ λόγον ὀξέωσ δεχόμενον καὶ συνιέντα τῶν παραγγελλομένων ἕκαστον·