Plutarch, De cohibenda ira, section 1 1:

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 1 1:)

ἐπεὶ τοίνυν οὐκ ἔστιν αὐτὸν αὑτῷ διὰ χρόνου προσελθεῖν χωρὶσ γενόμενον καὶ διαστήσαντα τῆσ συνεχείασ τὴν αἴσθησιν, ἀλλὰ τοῦτ’ ἐστὶ τὸ μάλιστα ποιοῦν ἕκαστον αὑτοῦ φαυλότερον κριτὴν ἢ ἑτέρων δεύτερον ἂν εἰή τὸ τοὺσ φίλουσ ἐφορᾶν διὰ χρόνου καὶ παρέχειν ὁμοίωσ ἐκείνοισ ἑαυτόν, οὐκ εἰ γέρων γέγονε ταχὺ καὶ τὸ σῶμα βέλτιον ἢ χεῖρον ἔσχηκεν, ἀλλὰ καὶ τὸν τρόπον καὶ τὸ ἦθοσ ἐπισκοπεῖν, εἴ τι χρηστὸν ὁ χρόνοσ προστέθεικεν ἢ τῶν φαύλων ἀφῄρηκεν. ἐγὼ γοῦν ἐνιαυτῷ μὲν ἀφιγμένοσ εἰσ Ῥώμην δευτέρῳ, συνὼν δέ σοι μῆνα τουτονὶ πέμπτον, τὸ μὲν ἐξ ὑπαρχόντων δι’ εὐφυϊάν ἀγαθῶν ἐπίδοσιν γεγονέναι τοσαύτην καὶ αὔξησιν οὐ πάνυ θαυμαστὸν ἡγοῦμαι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION