Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 2:

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 2:)

Φιλοσόφου τοίνυν ἐστὶ ψυχῆσ σοφίασ ἐρᾶν καὶ σοφοὺσ ἄνδρασ θαυμάζειν μάλιστα· τοῦτο δ’ Ἀλεξάνδρῳ προσῆν ὡσ οὐδενὶ τῶν βασιλέων. καὶ πῶσ μὲν εἶχε πρὸσ Ἀριστοτέλην εἴρηται· καὶ ὅτι τὸν μὲν ἁρμονικὸν Ἀνάξαρχον ἐντιμότατον τῶν φίλων ἐνόμιζε, Πύρρωνι δὲ τῷ Ἠλείῳ πρῶτον ἐντυχόντι μυρίουσ χρυσοῦσ ἔδωκε, Ξενοκράτει δὲ τῷ Πλάτωνοσ συνήθει πεντήκοντα τάλαντα δωρεὰν ἔπεμψεν, Ὀνησίκριτον δὲ τὸν Διογένουσ τοῦ Κυνὸσ μαθητὴν ὅτι ἄρχοντα τῶν κυβερνητῶν κατέστησεν ὑπὸ πλειόνων ἱστόρηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION