Plutarch, Cato the Younger, chapter 3 2:

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 3 2:)

ἔτυχε δὲ καὶ φίλοσ ὢν ὁ Σύλλασ πατρικὸσ αὐτοῖσ, καί ποτε καὶ προσηγάγετο καὶ προσωμίλησεν, ὀλίγοισ πάνυ νέμων τὴν τοιαύτην φιλοφροσύνην, διὰ βάροσ καὶ ὄγκον ἧσ εἶχεν ἀρχῆσ καὶ δυνάμεωσ, μέγα δὴ ποιούμενοσ ὁ Σαρπηδὼν τοῦτο πρὸσ τιμὴν ἅμα καὶ ἀσφάλειαν, ἦγεν ἀσπασόμενον τὸν Κάτωνα συνεχῶσ εἰσ τὴν οἰκίαν τοῦ Σύλλα, μηδὲν τότε προσιδεῖν ἀσεβῶν χώρου διαφέρουσαν, ὑπὸ πλήθουσ τῶν ἀγομένων καὶ στρεβλουμένων, ἦν μὲν οὖν ἔτοσ ἐκεῖνο τῷ Κάτωνι τεσσαρεσκαιδέκατον ἰδὼν δὲ κεφαλὰσ ἐπιφανῶν ἀνδρῶν λεγομένων ἐκκομιζομένασ, καὶ κρύφα τοὺσ παρόντασ ἐπιστένοντασ, ἠρώτησε τὸν παιδαγωγόν ὅ τι δὴ τοῦτον τὸν ἄνθρωπον οὐδεὶσ ἀποκτίννυσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION