Plutarch, Cato the Younger, chapter 29

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 29)

ὁ δὲ Μέτελλοσ αὐτὸσ μὲν ἦν ἄτρεπτοσ καὶ θρασὺσ ἔτι, ὁρῶν δὲ τοὺσ περὶ αὐτὸν ἐκπεπληγμένουσ κομιδῆ τὸν Κάτωνα καὶ νομίζοντασ ἄμαχον καὶ δυσεκβίαστον, αἰφνίδιον ἐξεπήδησεν εἰσ τὴν ἀγοράν, καὶ συναγαγὼν τὸν δῆμον ἄλλα τε πολλὰ περὶ τοῦ Κάτωνοσ ἐπίφθονα διῆλθε, καὶ φεύγειν τὴν τυραννίδα βοῶν τὴν ἐκεῖνον καὶ τὴν κατὰ Πομπηϊού συνωμοσίαν, ἐφ’ ᾗ μετανοήσειν ταχὺ τὴν πόλιν ἀτιμάζουσαν ἄνδρα τοσοῦτον, ὡρ́μησεν εὐθὺσ εἰσ Ἀσίαν, ὡσ ταῦτα πρὸσ ἐκεῖνον κατηγορήσων. ἦν οὖν δόξα μεγάλη τοῦ Κάτωνοσ ἄχθοσ οὐ μικρὸν ἀπεσκευασμένου τῆσ δημαρχίασ, καὶ τρόπον τινὰ τὴν Πομπηϊού δύναμιν ἐν Μετέλλῳ καθῃρηκότοσ.

ἔτι δὲ μᾶλλον εὐδοκίμησε τὴν σύγκλητον ὡρμημένην ἀτιμοῦν καὶ ἀποψηφίζεσθαι τὸν Μέτελλον οὐκ ἐάσασ, ἀλλ’ ἐναντιωθεὶσ καὶ παραιτησάμενοσ. οἵ τε γὰρ πολλοὶ φιλανθρωπίασ ἐποιοῦντο καὶ μετριότητοσ τὸ μὴ ἐπεμβῆναι τῷ ἐχθρῷ μηδὲ ἐνυβρίσαι κατὰ κράτοσ περιγενόμενον, τοῖσ τε φρονίμοισ ὀρθῶσ ἐφαίνετο καὶ συμφερόντωσ μὴ παροξῦναι Πομπήϊον. ἐκ τούτου Λεύκολλοσ ἐπανελθὼν ἐκ τῆσ στρατείασ, ἧσ ἔδοξε τό τέλοσ καὶ τὴν δόξαν ἀφῃρῆσθαι Πομπήϊοσ, εἰσ κίνδυνον ἦλθε τοῦ μὴ θριαμβεῦσαι, Γαϊού Μεμμίου καταστασιάζοντοσ αὐτὸν ἐν τῷ δήμῳ καὶ δίκασ ἐπάγοντοσ, εἰσ τὴν Πομπηϊού χάριν μᾶλλον ἢ κατὰ ἔχθοσ ἴδιον.

ὁ δὲ Κάτων, οἰκειότητόσ τε πρὸσ Λεύκολλον αὐτῷ γεγενημένησ, ἔχοντα Σερβιλίαν τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, καὶ τὸ πρᾶγμα δεινὸν ἡγούμενοσ, ἀντέστη τῷ Μεμμίῳ, καὶ πολλὰσ ὑπέμεινε διαβολὰσ καὶ κατηγορίασ, τέλοσ δὲ, τῆσ ἀρχῆσ ἐκβαλλόμενοσ ὡσ τυραννίδοσ, τοσοῦτον ἐκράτησεν ὥστε τὸν Μέμμιον αὐτὸν ἀναγκάσαι τῶν δικῶν ἀποστῆναι καὶ φυγεῖν τὸν ἀγῶνα. Λεύκολλοσ μὲν οὖν θριαμβεύσασ ἔτι μᾶλλον ἐνεφύετο τῇ φιλίᾳ τοῦ Κάτωνοσ, ἔχων ἔρυμα καὶ πρόβλημα μέγα πρὸσ τὴν Πομπηϊού δύναμιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION