Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 21

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 21)

ἐγὼ τῆσ συνθέσεωσ εἰδικὰσ μὲν διαφορὰσ πολλὰσ σφόδρα εἶναι τίθεμαι καὶ οὔτ’ εἰσ σύνοψιν ἐλθεῖν δυναμένασ οὔτ’ εἰσ λογισμὸν ἀκριβῆ, οἰόμαί τε ἴδιον ἡμῶν ἑκάστῳ χαρακτῆρα ὥσπερ ὄψεωσ, οὕτω καὶ συνθέσεωσ ὀνομάτων παρακολουθεῖν, οὐ φαύλῳ παραδείγματι χρώμενοσ ζῳγραφίᾳ· λεκτέον δ’, ὥσπερ ὑπεθέμην, καὶ περὶ τῶν χαρακτήρων οὐχ ἅπανθ’ ὅσ’ ἂν εἰπεῖν ἔχοιμι μακρῶν γὰρ ἄν μοι πάνυ δεήσειε λόγων, ἀλλ’ αὐτὰ τὰ φανερώτατα. ὥσπερ γὰρ ἐν ἐκείνῃ τὰ αὐτὰ φάρμακα λαμβάνοντεσ ἅπαντεσ οἱ τὰ ζῷα γράφοντεσ οὐδὲν ἐοικότα ποιοῦσιν ἀλλήλοισ τὰ μίγματα, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐν ποιητικῇ τε διαλέκτῳ καὶ τῇ ἄλλῃ πάσῃ τοῖσ αὐτοῖσ ὀνόμασι χρώμενοι πάντεσ οὐχ ὁμοίωσ αὐτὰ συντίθεμεν. τὰσ μέντοι γενικὰσ αὐτῆσ διαφορὰσ ταύτασ εἶναι πείθομαι μόνασ τὰσ τρεῖσ, αἷσ ὁ βουλόμενοσ ὀνόματα θήσεται τὰ οἰκεῖα, ἐπειδὰν τούσ τε χαρακτῆρασ αὐτῶν καὶ τὰσ διαφορὰσ ἀκούσῃ. ἐγὼ μέντοι κυρίοισ ὀνόμασιν οὐκ ἔχων αὐτὰσ προσαγορεῦσαι ὡσ ἀκατονομάστουσ μεταφορικοῖσ ὀνόμασι καλῶ τὴν μὲν αὐστηράν, τὴν δὲ γλαφυράν , τὴν δὲ τρίτην εὔκρατον· , εἴτε κατὰ στέρησιν τῶν ἄκρων ἑκατέρασ εἴτε κατὰ μῖξιν· οὐ γὰρ ῥᾴδιον εἰκάσαι τὸ σαφέσ. μή ποτ’ οὖν κρεῖττον ᾖ λέγειν, ὅτι κατὰ ἄνεσίν τε καὶ ἐπίτασιν τῶν ἐσχάτων ὁρ́ων οἱ διὰ μέσου γίνονται πολλοὶ πάνυ ὄντεσ· οὐ γὰρ ὥσπερ ἐν μουσικῇ τὸ ἴσον ἀπέχει τῆσ νήτησ καὶ τῆσ ὑπάτησ ἡ μέση, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐν λόγοισ ὁ μέσοσ χαρακτὴρ ἑκατέρου τῶν ἄκρων ἴσον ἀφέστηκεν, ἀλλ’ ἔστι τῶν ἐν πλάτει θεωρουμένων ὡσ ἀγέλη τε καὶ σωρὸσ καὶ ἄλλα πολλά. ἀλλὰ γὰρ οὐχ οὗτοσ ὁ καιρὸσ ἁρμόττων τῇ θεωρίᾳ ταύτῃ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION