헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΞομπό19́0́0́

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 19)

ἦν δέ μοι τρίτον θεώρημα τῶν ποιούντων καλὴν ἁρμονίαν ἡ μεταβολή. λέγω δὲ οὐ τὴν ἐκ τῶν κρειττόνων ἐπὶ τὰ χείρω πάνυ γὰρ εὐήθεσ οὐδέ γε τὴν ἐκ τῶν χειρόνων ἐπὶ τὰ κρείττω, ἀλλὰ τὴν ἐν τοῖσ ὁμοειδέσι ποικιλίαν. κόρον γὰρ ἔχει καὶ τὰ καλὰ πάντα, ὥσπερ καὶ τὰ ἡδέα, ὄντα ἐν τῇ ταυτότητι· ποικιλλόμενα δὲ ταῖσ μεταβολαῖσ ἀεὶ καινὰ μένει. τοῖσ μὲν οὖν τὰ μέτρα καὶ τὰ μέλη γράφουσιν οὐχ ἅπαντα ἔξεστι μεταβάλλειν ἢ οὐχ ἅπασιν οὐδ’ ἐφ’ ὅσον βούλονται. αὐτίκα τοῖσ μὲν ἐποποιοῖσ μέτρον οὐκ ἔξεστι μεταβάλλειν, ἀλλ’ ἀνάγκη πάντασ εἶναι τοὺσ στίχουσ ἑξαμέτρουσ· οὐδέ γε ῥυθμόν, ἀλλὰ τοῖσ ἀπὸ μακρᾶσ ἀρχομένοισ συλλαβῆσ χρήσονται καὶ οὐδὲ τούτοισ ἅπασι. τοῖσ δὲ τὰ μέλη γράφουσιν τὸ μὲν τῶν στροφῶν τε καὶ ἀντιστρόφων οὐχ οἱο͂́ν τε ἀλλάξαι μέλοσ, ἀλλ’ ἐάν τ’ ἐναρμονίουσ ἐάν τε χρωματικὰσ ἐάν τε διατόνουσ ὑποθῶνται μελῳδίασ, ἐν πάσαισ δεῖ ταῖσ στροφαῖσ καὶ ἀντιστρόφοισ τὰσ αὐτὰσ ἀγωγὰσ φυλάττειν· οὐδέ γε τοὺσ περιέχοντασ ὅλασ τὰσ στροφὰσ ῥυθμοὺσ καὶ τὰσ ἀντιστρόφουσ, ἀλλὰ δεῖ καὶ τούτουσ τοὺσ αὐτοὺσ διαμένειν· περὶ δὲ τὰσ καλουμένασ ἐπῳδοὺσ ἀμφότερα κινεῖν ταῦτα ἔξεστι τό τε μέλοσ καὶ τὸν ῥυθμόν. τὰ δὲ κῶλα ἐξ ὧν συνέστηκε περίοδοσ ἐπὶ πολλῆσ ἐξουσίασ δέδοται ποικίλωσ διαιρεῖν ἄλλοτε ἄλλα μεγέθη καὶ σχήματα αὐτοῖσ περιτιθέντασ, ἑώσ ἂν ἀπαρτίσωσι τὴν στροφήν· ἔπειτα πάλιν δεῖ τὰ αὐτὰ μέτρα καὶ κῶλα ποιεῖν. οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι μελοποιοί, λέγω δὲ Ἀλκαῖόν τε καὶ Σαπφώ, μικρὰσ ἐποιοῦντο στροφάσ, ὥστ’ ἐν ὀλίγοισ τοῖσ κώλοισ οὐ πολλὰσ εἰσῆγον μεταβολάσ, ἐπῳδοῖσ τε πάνυ ἐχρῶντο ὀλίγοισ· οἱ δὲ περὶ Στησίχορόν τε καὶ Πίνδαρον μείζουσ ἐργασάμενοι τὰσ περιόδουσ εἰσ πολλὰ μέτρα καὶ κῶλα διένειμαν αὐτὰσ οὐκ ἄλλου τινὸσ ἢ τῆσ μεταβολῆσ ἔρωτι. οἱ δέ γε διθυραμβοποιοὶ καὶ τοὺσ τρόπουσ μετέβαλλον Δωρίουσ τε καὶ Φρυγίουσ καὶ Λυδίουσ ἐν τῷ αὐτῷ ᾄσματι ποιοῦντεσ, καὶ τὰσ μελῳδίασ ἐξήλλαττον τότε μὲν ἐναρμονίουσ ποιοῦντεσ, τότε δὲ χρωματικάσ, τότε δὲ διατόνουσ, καὶ τοῖσ ῥυθμοῖσ κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἐνεξουσιάζοντεσ διετέλουν, οἵ γε δὴ κατὰ Φιλόξενον καὶ Τιμόθεον καὶ Τελεστήν, ἐπεὶ παρά γε τοῖσ ἀρχαίοισ τεταγμένοσ ἦν καὶ ὁ διθύραμβοσ. ἡ δὲ πεζὴ λέξισ ἅπασαν ἐλευθερίαν ἔχει ποικίλλειν ταῖσ μεταβολαῖσ τὴν σύνθεσιν, ὅπωσ βούλεται. καὶ ἔστι λέξισ κρατίστη πασῶν, ἥτισ ἂν ἔχῃ πλείστασ ἀναπαύλασ τε καὶ μεταβολὰσ ἐναρμονίουσ, ὅταν τουτὶ μὲν ἐν περιόδῳ λέγηται, τουτὶ δ’ ἔξω περιόδου καὶ ἥδε μὲν ἡ περίοδοσ ἐκ πλειόνων πλέκηται κώλων, ἥδε δ’ ἐξ ἐλαττόνων, αὐτῶν δὲ τῶν κώλων τὸ μὲν βραχύτερον ᾖ, τὸ δὲ μακρότερον καὶ τὸ μὲν αὐτουργότερον , τὸ δὲ ἀκριβέστερον, ῥυθμοί τε ἄλλοτε ἄλλοι καὶ σχήματα παντοῖα καὶ τάσεισ φωνῆσ αἱ καλούμεναι προσῳδίαι διάφοροι κλέπτουσαι τῇ ποικιλίᾳ τὸν κόρον. ἔχει δέ τινα χάριν ἐν τοῖσ τοιούτοισ καὶ τὸ οὕτω συγκείμενον ὥστε μὴ συγκεῖσθαι δοκεῖν. καὶ οὐ πολλῶν δεῖν οἶμαι λόγων εἰσ τουτὶ τὸ μέροσ· ὅτι γὰρ ἥδιστόν τε καὶ κάλλιστον ἐν λόγοισ μεταβολή, πάντασ εἰδέναι πείθομαι. παράδειγμα δὲ αὐτῆσ ποιοῦμαι πᾶσαν μὲν τὴν Ἡροδότου λέξιν, πᾶσαν δὲ τὴν Πλάτωνοσ, πᾶσαν δὲ τὴν Δημοσθένουσ· ἀμήχανον γὰρ εὑρεῖν τούτων ἑτέρουσ ἐπεισοδίοισ τε πλείοσι καὶ ποικιλίαισ εὐκαιροτέραισ καὶ σχήμασι πολυειδεστέροισ χρησαμένουσ· λέγω δὲ τὸν μὲν ὡσ ἐν ἱστορίασ σχήματι, τὸν δ’ ὡσ ἐν διαλόγων χάριτι, τὸν δ’ ὡσ ἐν λόγων ἐναγωνίων χρεία. ἀλλ’ οὐχ ἥ γε Ἰσοκράτουσ καὶ τῶν ἐκείνου γνωρίμων αἱρ́εσισ ὁμοία ταύταισ ἦν, ἀλλὰ καίπερ ἡδέωσ καὶ μεγαλοπρεπῶσ πολλὰ συνθέντεσ οἱ ἄνδρεσ οὗτοι περὶ τὰσ μεταβολὰσ καὶ τὴν ποικιλίαν οὐ πάνυ εὐτυχοῦσιν· ἀλλ’ ἔστι παρ’ αὐτοῖσ εἷσ περιόδου κύκλοσ τισ, ὁμοειδὴσ σχημάτων τάξισ, φυλακὴ συμπλοκῆσ φωνηέντων ἡ αὐτή, ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα κόπτοντα τὴν ἀκρόασιν. οὐ δὴ ἀποδέχομαι τὴν αἱρ́εσιν ἐκείνην κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ. καὶ αὐτῷ μὲν ἴσωσ τῷ Ἰσοκράτει πολλαὶ χάριτεσ ἐπήνθουν ἄλλαι ταύτην ἐπικρύπτουσαι τὴν ἀμορφίαν, παρὰ δὲ τοῖσ μετ’ ἐκεῖνον ἀπ’ ἐλαττόνων τῶν ἄλλων κατορθωμάτων περιφανέστερον γίνεται τοῦτο τὸ ἁμάρτημα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 19

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 19)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION