헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΞομπό17́0́0́

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 17)

ἐπεὶ δὲ καὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ ἔφην οὐ μικρὰν μοῖραν ἔχειν τῆσ ἀξιωματικῆσ καὶ μεγαλοπρεποῦσ συνθέσεωσ, ἵνα μηδεὶσ εἰκῇ με δόξῃ λέγειν ῥυθμοὺσ καὶ μέτρα μουσικῆσ οἰκεῖα θεωρίασ εἰσ οὐ ῥυθμικὴν οὐδ’ ἔμμετρον εἰσάγοντα διάλεκτον, ἀποδώσω καὶ τὸν ὑπὲρ τούτων λόγον. ἔχει δ’ οὕτωσ· πᾶν ὄνομα καὶ ῥῆμα καὶ ἄλλο μόριον λέξεωσ, ὅ τι μὴ μονοσύλλαβόν ἐστιν, ἐν ῥυθμῷ τινι λέγεται· τὸ δ’ αὐτὸ καλῶ πόδα καὶ ῥυθμόν. δισυλλάβου μὲν οὖν λέξεωσ διαφοραὶ τρεῖσ. ἢ γὰρ ἐξ ἀμφοτέρων ἔσται βραχειῶν ἢ ἐξ ἀμφοτέρων μακρῶν ἢ τῆσ μὲν βραχείασ, τῆσ δὲ μακρᾶσ. τοῦ δὲ τρίτου τούτου ῥυθμοῦ διττὸσ ὁ τρόποσ· ὃ μέν τισ ἀπὸ βραχείασ ἀρχόμενοσ καὶ λήγων εἰσ μακράν, ὃ δ’ ἀπὸ μακρᾶσ καὶ λήγων εἰσ βραχεῖαν. ὁ μὲν οὖν βραχυσύλλαβοσ ἡγεμών τε καὶ πυρρίχιοσ καλεῖται, καὶ οὔτε μεγαλοπρεπήσ ἐστιν οὔτε σεμνόσ· σχῆμα δ’ αὐτοῦ τοιόνδε λέγε δὲ σὺ κατὰ πόδα νεόχυτα μέλεα. ὁ δ’ ἀμφοτέρασ τὰσ συλλαβὰσ μακρὰσ ἔχων κέκληται μὲν σπονδεῖοσ, ἀξίωμα δὲ ἔχει μέγα καὶ σεμνότητα πολλήν· παράδειγμα δ’ αὐτοῦ τόδε ποίαν δῆθ’ ὁρμάσω, ταύταν ἢ κείναν, κείναν ἢ ταύταν; ὁ δ’ ἐκ βραχείασ τε καὶ μακρᾶσ συγκείμενοσ ἐὰν μὲν τὴν ἡγουμένην λάβῃ βραχεῖαν, ἰάμβοσ καλεῖται, καὶ ἔστιν οὐκ ἀγεννήσ· ἐὰν δὲ ἀπὸ τῆσ μακρᾶσ ἄρχηται, τροχαῖοσ, καὶ ἔστι μαλακώτεροσ θατέρου καὶ ἀγεννέστεροσ· παράδειγμα δὲ τοῦ μὲν προτέρου τοιόνδε ἐπὶ σχολῇ πάρεστι, παῖ Μενοιτίου. τοῦ δ’ ἑτέρου θυμέ, θύμ’ ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε. δισυλλάβων μὲν δὴ μορίων λέξεωσ διαφοραί τε καὶ ῥυθμοὶ καὶ σχήματα τοσαῦτα· τρισυλλάβων δ’ ἕτερα πλείω τῶν εἰρημένων καὶ ποικιλωτέραν ἔχοντα θεωρίαν. ὁ μὲν γὰρ ἐξ ἁπασῶν βραχειῶν συνεστώσ, καλούμενοσ δὲ ὑπό τινων χορεῖοσ , οὗ παράδειγμα τοιόνδε Βρόμιε, δορατοφόρ’, ἐνυάλιε, πολεμοκέλαδε, ταπεινόσ τε καὶ ἄσεμνόσ ἐστι καὶ ἀγεννήσ, καὶ οὐδὲν ἂν ἐξ αὐτοῦ γένοιτο γενναῖον. ὁ δ’ ἐξ ἁπασῶν μακρῶν, μολοττὸν δ’ αὐτὸν οἱ μετρικοὶ καλοῦσιν, ὑψηλόσ τε καὶ ἀξιωματικόσ ἐστι καὶ διαβεβηκὼσ ἐπὶ πολύ· παράδειγμα δὲ αὐτοῦ τοιόνδε ὦ Ζηνὸσ καὶ Λήδασ κάλλιστοι σωτῆρεσ. ὁ δ’ ἐκ μακρᾶσ καὶ δυεῖν βραχειῶν μέσην μὲν λαβὼν τὴν μακρὰν ἀμφίβραχυσ ὠνόμασται, καὶ οὐ σφόδρα τῶν εὐσχήμων ἐστὶ ῥυθμῶν ἀλλὰ διακέκλασταί τε καὶ πολὺ τὸ θῆλυ καὶ ἀηδὲσ ἔχει, οἱᾶ́ ἐστι ταυτί Ιἄκχε θρίαμβε, σὺ τῶνδε χοραγέ. ὁ δὲ προλαμβάνων τὰσ δύο βραχείασ ἀνάπαιστοσ μὲν καλεῖται, σεμνότητα δ’ ἔχει πολλήν· καὶ ἔνθα δεῖ μέγεθόσ τι περιτιθέναι τοῖσ πράγμασιν ἢ πάθοσ, ἐπιτήδειόσ ἐστι παραλαμβάνεσθαι· τούτου τὸ σχῆμα τοιόνδε βαρύ μοι κεφαλᾶσ ἐπίκρανον ἔχειν. ὁ δὲ ἀπὸ τῆσ μακρᾶσ ἀρχόμενοσ, λήγων δὲ εἰσ τὰσ βραχείασ δάκτυλοσ μὲν καλεῖται, πάνυ δ’ ἐστὶ σεμνὸσ καὶ εἰσ τὸ κάλλοσ τῆσ ἑρμηνείασ ἀξιολογώτατοσ, καὶ τό γε ἡρωικὸν μέτρον ἀπὸ τούτου κοσμεῖται ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ· παράδειγμα δὲ αὐτοῦ τόδε Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμοσ Κικόνεσσι πέλασσεν. οἱ μέντοι ῥυθμικοὶ τούτου τοῦ ποδὸσ τὴν μακρὰν βραχυτέραν εἶναί φασι τῆσ τελείασ, οὐκ ἔχοντεσ δ’ εἰπεῖν ὅσῳ, καλοῦσιν αὐτὴν ἄλογον. ἕτερόσ ἐστιν ἀντίστροφον ἔχων τούτῳ ῥυθμόν, ὃσ ἀπὸ τῶν βραχειῶν ἀρξάμενοσ ἐπὶ τὴν ἄλογον τελευτᾷ· τοῦτον χωρίσαντεσ ἀπὸ τῶν ἀναπαίστων κυκλικὸν καλοῦσι παράδειγμα αὐτοῦ φέροντεσ τοιόνδε κέχυται πόλισ ὑψίπυλοσ κατὰ γᾶν. περὶ ὧν ἂν ἕτεροσ εἰή λόγοσ· πλὴν ἀμφότεροί γε τῶν πάνυ καλῶν οἱ ῥυθμοί. ἓν ἔτι λείπεται τρισυλλάβων ῥυθμῶν γένοσ, ὃ συνέστηκεν ἐκ δύο μακρῶν καὶ βραχείασ, τρία δὲ ποιεῖ σχήματα· μέσησ μὲν γὰρ γινομένησ τῆσ βραχείασ, ἄκρων δὲ τῶν μακρῶν κρητικόσ τε λέγεται καὶ ἔστιν οὐκ ἀγεννήσ. ὑπόδειγμα δὲ αὐτοῦ τοιοῦτον οἳ δ’ ἐπείγοντο πλωταῖσ ἀπήναισι χαλκεμβόλοισ. ἂν δὲ τὴν ἀρχὴν αἱ δύο μακραὶ κατάσχωσιν, τὴν δὲ τελευτὴν ἡ βραχεῖα, οἱᾶ́ ἐστι ταυτί σοὶ Φοῖβε Μοῦσαί τε σύμβωμοι, ἀνδρῶδεσ πάνυ ἐστὶ τὸ σχῆμα καὶ εἰσ σεμνολογίαν ἐπιτήδειον. τὸ δ’ αὐτὸ συμβήσεται κἂν ἡ βραχεῖα προτεθῇ τῶν μακρῶν· καὶ γὰρ οὗτοσ ὁ ῥυθμὸσ ἀξίωμα ἔχει καὶ μέγεθοσ· παράδειγμα δὲ αὐτοῦ τόδε τίν’ ἀκτάν, τίν’ ὕλαν δράμω; ποῖ πορευθῶ; τούτοισ ἀμφοτέροισ ὀνόματα κεῖται τοῖσ ποσὶν ὑπὸ τῶν μετρικῶν βακχεῖοσ μὲν τῷ προτέρῳ, θατέρῳ δὲ ὑποβάκχειοσ. οὗτοι δώδεκα ῥυθμοί τε καὶ πόδεσ εἰσὶν οἱ πρῶτοι καταμετροῦντεσ ἅπασαν ἔμμετρόν τε καὶ ἄμετρον λέξιν, ἐξ ὧν γίνονται στίχοι τε καὶ κῶλα· οἱ γὰρ ἄλλοι πόδεσ καὶ ῥυθμοὶ πάντεσ ἐκ τούτων εἰσὶ σύνθετοι. ἁπλοῦσ δὲ ῥυθμὸσ ἢ ποὺσ οὔτ’ ἐλάττων ἔσται δύο συλλαβῶν οὔτε μείζων τριῶν. καὶ περὶ μὲν τούτων οὐκ οἶδ’ ὅ τι δεῖ τὰ πλείω λέγειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 17

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION